คุณค่าของชีวิต : กลอนคติชีวิต
๏ ชีวี มีค่า........................................ใครก็ รู้ว่า (มีค่า)ขนาดไหน?
ไม่ว่า อะไร.....................................สละให้ (เพื่อ)รักษา ชีวี(ของตน)
๏ รักตน ที่สุด....................................(เป็น)สัจจะ มนุษย์ วิถี
ฝังแน่น ฤดี.....................................ไม่มี อะไร ลบเลือน(ได้)
๏ (ชีวี)"มีค่า ตรงไหน?".......................เคยถาม(ตัวเอง) หรือไม่? ใคร่เอื้อน
(ถ้า)ไม่คิด บิดเบือน..........................ดูเหมือน แค่"สัญ ชาตญาณ"(รักตัวเอง)
๏ (ลอง)วิเคราะห์ "คุณค่า(ชีวิต)"...........จะได้ รู้ว่า (มีความ)กล้าหาญ?
หรือสัก(แต่) ดักดาน..........................เป็นแค่ สามานย์ พาลชน?(คนหลงตัวเอง)
๏ ทำอะไร ไว้บ้าง?..............................(เพื่อโลก)สังคม สล้าง พร่างผล?
หรือทำ(ทุกอย่าง) เพื่อตน...................สุขรื่น ดื่นท้น (เพียง)คนเดียว?
๏ (จ้องแต่จะ)เอาเปรียบ คนอื่น..............(ใครทุกข์ระทม)ขมขื่น ไม่เคย แลเหลียว
(แสนจะ)ฉลาด ปราดเปรียว.................(ในด้าน)เหนี่ยวนำ ความสุข ใส่ตน?
๏ เป็นคน ที่ดี?....................................หรือมี แต่ความ โฉดฉล?
สับปลับ สัปดน?................................หรือ(เป็น)คน ซื่อสัตย์ ทัศไนย?
๏ ชีวี มีค่า..........................................แต่ถ้า ค่าคุณ(คุณค่า) สูญไร้?
อยู่หรือ จากไป?................................ก็ไม่ มีผล บนโลกาฯ
(คนที่ไม่ทำประโยชน์เพื่อสังคม เกิดมาก็รกโลกเปล่าๆ)
๕ ตุลาคม ๒๕๖๗
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
นัตถิปุตตสมสูตรที่ ๓ [๒๘] เทวดานั้น ครั้นยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้วแล ได้กล่าว คาถานี้ในสำนักพระผู้มีพระภาคว่า ความรักเสมอด้วยความรักบุตรไม่มี ทรัพย์เสมอด้วยโคย่อม ไม่มี แสงสว่างเสมอด้วยดวงอาทิตย์ย่อมไม่มี สระทั้งหลาย มีทะเลเป็นอย่างยิ่ง ฯ [๒๙] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ความรักเสมอด้วยความรักตนไม่มี ทรัพย์เสมอด้วยข้าว เปลือกย่อมไม่มี แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาย่อมไม่มี ฝน ต่างหากเป็นสระยอดเยี่ยม ฯ
