สำนึกผิดชอบชั่วดี : กาพย์ฉบัง๑๖
๏ สำนึกผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี.................แร้นไร้ไม่มี
ในหมู่ผู้ที่ทุจริต
๏ หยาบช้าอธรรมความคิด..................ก่อเกิดเป็นนิจ
มืดมิดงำจริตนิสัย
๏ มิต่างแตกแปลกตาอะไร...................พบเห็นทั่วไป
แม้(แต่ใน)ใจกลางวัดศาสนา
๏ เพราะปุถุชนคนธรรมดา....................กำเนิดเกิดมา
ก็เปี่ยมตัณหาอกุศล
๏ ห่มเหลืองหากไม่เปลื้องตน...................ระงับกิเลสล้น
ก็มิต่างตนคนธรรมดา
๏ ซ้ำร้ายอันตรายยิ่งกว่า(คนทั่วไป)...................เพราะชนเชื่อว่า
(พระ)ทรงศีล-รักษาสมณวัตร
๏ งดงามสัมมาปฏิบัติ....................ศึกษาปริยัติ
ครองอริยสัจอัชฌาศัย
๏ (ชาวบ้าน)ลาภสักการะประเคนให้...................(จึง)ล่อจิตล่อใจ
(พวก)มารยาสาไถยใคร่ประสงค์
๏ โกนผมห่มผ้า(เหลือง)ทรนง....................(ว่าเป็น)เทือกเถาเผ่าพงศ์
แห่งองค์สัมมาสัมพุทธเจ้า
๏ แท้จริงยิ่งกว่าโง่เขลา..................(ไม่ละอาย)ทำชั่วมัวเมา
แม้เข้าพรรษามิรามือ ฯ
๒๗ สิงหาคม ๒๕๖๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น