การกระทบกระทั่งระหว่างคน
: กลอนคติเตือนใจ
๏ ในระบบ นพเคราะห์
ลองเสาะหา....................ดาวที่เหมือน โลกา หามีไม่
แต่ละดวง
แตกต่าง แสนห่างไกล.....................อยู่อาศัย ไม่ได้ ไร้ชีวี
๏ คนร่วมโลก รกตา
ประชาชาติ.........................เพศผิวพรรณ นั้นอาจ สามารถชี้
สืบเชื้อสาย
เผ่าพันธุ์ ร่วมกันมี..........................ลักษณะที่ คลับคล้าย ในตัวเรา
๏ (หากทว่า)จิตบางคน ยลงาม
ดุจน้ำใส..............ส่วนบางคน ยลหทัย คล้ายน้ำเน่า
ความแตกต่าง
ห่างล้น แห่งคนเรา.....................ทำให้เข้า ใจผิด วิจารณา
๏ ความคาดหวัง บางคน
พิมลศรี........................แต่หลายคน ล้นทวี ราคีหา
คือต้นเหตุ
เจตจินต์ ชนชินชา...........................ที่นรา ขัดแย้ง แพลงสัมพันธ์
๏ บ้างจำนง ตรง-ดี
บริสุทธิ์...............................บางคนคุด บูดมัว หัวคิดสรรค์
ความร่วมมือ
สามัคคี มีต่อกัน............................จึงมักสั้น สั่นคลอน ทอนฤทัย
๏ คนไม่ถือ ศีลธรรม
กำกับจิต............................ความเป็นมิตร จิตสุทธา หามีไม่
ความโฉดฉล
มนมาน บันดาลใคร.......................วนเวียนใคร่ เบียดเบียน(ผู้อื่น) เจียรฤดี
๏ คนคิดเห็น แก่ตัว
ใจมัวขุ่น..............................มักหมกมุ่น อัตตา หาสุขี
คนอื่นจะ
เข็ญใจ เช่นไรมี..................................ไม่แยแส แลหนี ธุลีดิน
๏ ล้านจิตใจ อาจไร้คน
ที่ยลคล้าย.......................เกิดจนตาย หน่ายฤดี ไม่มีสิ้น
การกระทบ
กระทั่ง ดั่งมลทิน..............................ระคายอุรา อาจิณ วิญญาณเอยฯ
๙ เมษายน ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น