ฉันไม่ใช่... : กลอนจรรโลงใจ
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
๏ ฉันไม่ใช่ นักเขียน................แต่เป็น
นักเรียน ผู้เพียรหา
โลกทัศน์
และสัจจา..................เพื่อมา ดำเนิน เผชิญชีวี
๏ ฉันไม่ใช่
ผู้รู้........................แต่เมื่ออยู่ ในโลกใบนี้
ความรู้
ต้องสู่มี.........................จนกว่า ชีวี จะวายวาง
๏ ฉันไม่ใช่ นักปราชญ์..............แค่มุ่งมาด
มั่นสรรสร้าง
ความคิด
และคิดคลาง-..............แคลงบาง ความคิด ของสังคม
๏ ฉันไม่ใช่
คนเก่ง....................แต่เกรงว่า ในโลกา ที่สั่งสม
เล่น-ไร้สาระ
นิยม......................สังคม จะมีแต่คน ไม่เอาไหน
๏ ฉันไม่ใช่ คนดี.......................แค่มี
ศีลธรรม ประจำใจ
เทิดพุทธ
ศาสนาไว้....................เหนือสิ่ง อื่นใด ในฤดี
๏ ฉันไม่ได้ สูงส่ง......................ยังคง
เสาะแสวง ไม่แหนงหนี
อริยมรรค
วิธี..............................เพื่อหนี เกิด-แก่ และเจ็บ-ตาย
๏ พอใจ
ที่ได้พบ.......................ประสบการณ์ อันหลากหลาย
พ้นผ่าน
กาลเลวร้าย....................โดยไม่ บุบสลาย วายชีวา
๏ พอให้
ได้ถ่ายทอด..................สอดแทรกไว้ ในความ หรรษา
เมื่อใคร
ได้เข้ามา........................อ่านอักษรา ร่ำ คำกวี
๏ ยุบล
ยังวนเวียน.......................ดั่งเปลวเทียน เจียรสาด แสงศรี(ยุบล=ข้อความ)
ส่องทาง
สว่างที่..........................เผื่อแผ่ผู้หนี ลี้ความ มืดมน ฯ
๗ พฤศจิกายน
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น