ธรรมรักษา : กาพย์ยานี๑๑
๏ ข้างแรม
สิบห้าค่ำ..................ความมืดดำ ค้ำไพรสณฑ์
ราตรี
แสนวิมล..........................เกื้อสุคนธ์ กลิ่นสัตตบรรณ(ต้นตีนเป็ด)
๏ หรีดหริ่ง
เรไรเร่า...................สังคีตเท่า เสียงสวรรค์
จับเจต
วิเศษจรร-......................โลงจิตมั่น มโหรี
๏ ราคะ เมื่อละคลาย.................เบาสบาย
ไทวิถี
โทสะ
ระงับมี............................ดวงฤดี นิรามัย(นิรามัย=เป็นสุข)
๏ โมหะ มิปรากฎ.....................จินดาจรด
แจ้งสดใส
คุณธรรม
คืออำไพ.....................แห่งจิตใจ วิสัยทัศน์
๏ ธรรมะ จะรักษา.....................ผู้สัทธา
และปฏิบัติ
สอดคล้อง
ครรลองวัตร...............สุขสวัส ดิวัฒนา
๏ ธรรมแล กระแสล่อง...............ชีวาป้อง
พร่องปัญหา
สันติ์สู่
เอมอุรา..........................ทุกทิวา แลรัตติกาล
๏ มีได้
หากใจรัก......................หายากนัก หากหักหาญ
ทำดี
ธรรมอภิบาล......................ทำสามานย์ มลานมลาย
๏ เงินซื้อ หรือจะสม ?................มิชื่นชม
มักล่มสลาย
คู่ใจ
ใช่คู่กาย............................รับไม่ได้ โดยใช้มือ
๏ ธรรมะ
ต้องปฏิบัติ..................สุจริตสัตย์ มนัสซื่อ
จึงงาม
ดั่งร่ำลือ.........................คือจรูญ คุณค่าเอย ฯ
๒๔ ตุลาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น