มักง่าย : โคลงสี่สุภาพ
๑. มวลมืดเคลื่อนคลุมหล้า............คำรน
ปั่นป่วนปโยชนม์.........................ปราดใกล้(ปโยชนม์=เมฆ)
กรีฑาทั่วนภดล...........................พลผง่าน
ดุจจะหั่นโลกให้..........................ล่วงแล้วนรกานต์
ฯ(นรกานต์=นรก)
๒.
พิรุณรินทีละน้อย......................ทีละนิด
ค่อยถี่ค่อยรณฤทธิ์........................แรงล้ำ
ปัถพีค่อยลับมิด...........................เหลือแต่
ธารา
หยาดหยดกระทบกล้ำ...................ก่อน้ำกระเด็น
ฯ
๓. ณ ศาลาเก่าใกล้.......................ไทรงาม
ฝนรั่วรดเปียกตาม.........................แต่น้อย
ภายนอกม่านฝนลาม......................ลมไล่
สาดซ่าเสียงเรียงร้อย.....................ร่าเร้าเริงฤดี
ฯ
๔. นักเรียนเดินฝ่าน้ำ......................กรำฝน
กลับจากโรงเรียนจน......................เปียกผ้า
มิเตรียมร่มกันตน...........................ก่อนจาก
เรือนฤา ?
" มักง่าย "
ไม่คิดหน้า.....................หาป้องกันหน ฯ
๕.
ชีวีมีเรื่องให้...............................มองเห็น
" มักง่าย "
มากมายเป็น...................เหตุม้วย
ตกระกำลำบากเข็ญ........................."
มักง่าย " นำมา
สูญสิ่งมีค่าด้วย...............................ง่ายม้างวางใจ
ฯ(ม้าง=ทำลาย)
๖. " มิประมาท "
ยอดเยี่ยมล้ำ.............ธรรมธร(ธรรมาธร=ธรรม+อาธร)
สวัสดิพิชยากร.................................ก่อรั้ง
กิจการสืบสังวร.................................ไม่
" มัก ง่าย " นา
ประสิทธิ์ชีวิตตั้ง................................อยู่ด้วยอนาดูร
ฯ(อนาดูร=ไม่เดือดร้อน)
๒๐ กรกฎาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น