ธรรมะเป็นเพื่อนคู่ใจ : กลอนจรรโลงใจ

ธรรมะเป็นเพื่อนคู่ใจ : กลอนจรรโลงใจ

๏     (มี)ธรรมะ เป็นเพื่อน คู่ใจ....................................ก็คล้าย ได้ที่ ปรึกษา

ซึ่งเปี่ยม สติ ปัญญา....................................วุฒิ ภาวะ สะคราญ

๏     สำนึก ตรึกตรอง คลองธรรม................................ที่จำ ไว้แม่น แก่นสาร

ถูกต้อง คล่องกรรม ชำนาญ..........................หลักการ เลือกเฟ้น เจนใจ

๏    (มี)ธรรมะ เป็นปิ ยะมิตร.....................................ชีวิต กิจวัตร นิรัติศัย

(เท่ากับ)ได้ที่ พึ่งพา หฤทัย..........................แม้ใน (ยาม)ประชิด วิกฤตการณ์

๏     ติดตาม ธรรมไป ทุกที่.......................................ปกป้อง ฤดี พิศาล

ช่ำชอง (คัด)กรองธรรม สิสำราญ...................ทุกกาล สถานที่ ปรีชา

๏     ผู้ใคร่ ในธรรม อำมฤต.......................................ชีวิต พิชญ์ชาติ วาสนา(พิชญ์=นักปราชญ์)

(จะ)รู้ซึ้ง ถึงกฎ กติกา..................................ธรรมชาติ สัจจา อาบัน(อาบัน=ถึง,ลุ)

๏    ธรรมะ ประสงค์ มีไว้..........................................จะต้อง เลื่อมใส มิ(ใช่)ใฝ่ฝัน

ศึกษา เล่าเรียน เพียรจรรย์............................มิดื้อ ถือรั้น พาลจินต์

๏     คล้อยตาม ธรรมะ ปฏิบัติ....................................ทอนตัด อัตตา ถวิล

ดำเนิน วิถี ชีวิน...........................................ประคิ่น ศีลธรรม อำไพ(ประคิ่น=บรรจง)

๏    ตราบเท่า ที่มี มนุษย์.........................................หลักพุท ธ(ะ)ธรรม ส่ำใส

สิคง ยั่งยืน วันคืนไคล...................................ถูกต้อง ขัดข้องไร้ นิรันดรฯ

๑๖ ตุลาคม ๒๕๖๒