อริยสัจ๔ อยู่ที่ใจ(ไม่ใช่ที่วัด) : กาพย์ฉบัง๑๖

อริยสัจ๔ อยู่ที่ใจ(ไม่ใช่ที่วัด) : กาพย์ฉบัง๑๖

๏    แสง(แดด)แรกในรอบสัปดาห์.......................เพิ่งสอดลอดฟ้า

(ไม่นาน)ก็ถูกเมฆามาสกัด

๏    กระแสสายลมชโลมพัด......................ผ่านไพรพนัส

ช่วยปัดเป่า(ความ)ชื้นระรื่นผล

๏    กว่าสิบวันพานผจญ......................กับพายุฝน(๒ ลูกซ้อน ไม่มีแดดเลย)

จนน้ำท่วมท้นหนทาง

๏    ยินดีที่มีแสงสว่าง.....................ฝนสลายหายห่าง

ทุกอย่างคืนสู่รุจาศรี(รุจา=รุ่งเรือง,สว่าง)

๏    ผ่านไปหลายสิบนาที.....................มวลหมู่เมฆี

(ก็)หวนกรีฑาครองท้องฟ้า

๏    เฝ้าคอยสอดส่ายสายตา....................สังเกตดูว่า

จะปรากฏฝนวนซ้ำไหม?

๏   เมื่อพุทธองค์ทรงจากไป.....................แต่ยังคงไว้

ซึ่งพระไตรปิฎกให้ศึกษา

๏    แก่นสารพิสุทธิ์พุทธา.....................ถ่องทัศน์สัจจา

แห่งชีวาเป็นสากล

๏    โดยเฉพาะจิตใจในชน.....................มีเหตุมีผล

แลหนทางสิ อดิศัย(อดิศัย=เลิศ,ประเสริฐ)

๏    พ้นทุกข์ทรมานอันใด......................วิธีมีให้

ผู้ใคร่ศึกษาปฏิบัติ

๏    หาใด้มีอยู่ที่วัด.......................ธรรมะอริยสัจ(๔)

พิพัฒน์ในใจผ่องใสเอยฯ

๖ กันยายน ๒๕๖๒