น้ำแล้ง-น้ำท่วม เพราะน้ำมือคน : กาพย์ยานี๑๑(กลอนสิ่งแวดล้อม)
๏ จากที่ มิเคยขาด.........................น้ำสะอาด
มีกิน-ใช้
เดี๋ยวนี้
(ฤดู)ร้อนทีไร.......................(รัฐบาล)ประกาศให้ ประหยัดกัน
๏ จากที่ ยังมิเคย............................น้ำท่วมเลย
เชยชื่นฉันท์
พารา ณ
ปัจจุบัน.............................ฝนตกพลัน (น้ำ)ท่วมทันที
๏ สนเท่ห์ ต่างเสวนา.......................หันปรึกษา
ปัญหานี้
เหตุใด
ทำให้มี...............................วิกฤติกลี ชีวีการณ์?
๏ ตอนเรา ยังเยาว์วัย.......................มีป่าไม้
ไพรพฤกษ์ศานติ์
สมบูรณ์
สุนทรบาล.........................สัตว์ป่าพล่าน พนมดล
๏ ประจญ ถนนดิน...........................ทุกท้องถิ่น
ไม่หมิ่นหลง
น้ำบ่อ
ท่อขุดลง.............................ตักดื่มได้ ไร้โรคา
๏ บัดนี้ พงพีพลัด............................คนเผา-ตัด
แทบปราศป่า
ธรรมชาติ
ใกล้มรณา.......................สัตว์สารพัด ใกล้สูญพันธุ์
๏ บ้านเมือง รุ่งเรืองรับ......................ปูนเททับ
ดินคับขัน
ถมหนอง
บ้านช่องดัน......................จนวายเว้น เห็นผืนดิน
๏ ถนนสร้าง ขวางทางน้ำ...................ท่อเล็กวาง
ช่างคิดสิ้น(สิ้นคิด)
ฝนมา
น้ำตาริน...............................(หน้า)ร้อนแล้งผิน เกือบสิ้นลม
๏ เพราะน้ำ มือมนุษย์........................ในที่สุด
ย้อนคืนสม
รายล้อม
ทุกข์ตรอมตรม....................เยี่ยงยมโลก หยิบยกเอยฯ
๗ กรกฎาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น