เกิด-ดับ : กลอนหก

เกิด-ดับ : กลอนหก

๏    เมื่อโลก หยุดหมุน* ขึ้นมา......................เวลา ยังเดิน อยู่ไหม?

หลังจาก ชีวัน บรรลัย...............................แล้วใย วัยหยุด ดุษณี?

๏    พลบค่ำ พบความ สงบ...........................สุระ เลือนลบ ประสบลี้

เห็นให้ เสน่หา จารี..................................ฤดี พิจารณ์ สัจจา(จารี=ผู้ประพฤติ)

๏    กายยาม เรี่ยวแรง แข็งขัน.......................กระสัน บันเทิง เบิ่งหา(กระสัน=มีใจจดจ่อ)

เสมือน สุรีย์ ทิวา.....................................แสงสาด จรัสจ้า ธาษตรี(ธาษตรี=แผ่นดิน,โลก)

๏    สุดสิ้น สัญญาณ์ ณ สายัณห์.....................อนธการ พลันดับ อับศรี(อนธการ=ความมืด)

บรรลุ สุทัศน์ รัชนี....................................โสภี สีสะ ดาริกา(รัชนี=กลางคืน,สะ=สวย,ดาริกา=ดวงดาว)

๏    ชีวัน ครั้นคราว เฒ่าแก่............................เหลือแต่ รุงรัง สังขาร์

เจียมใจ วัยถึง เวลา..................................ชีวา จรลี นิรันดร์(จรลี=เดิน)

๏    เรี่ยวแรง แข็งขัน ลาญเสื่อม......................อิดเอือม ระอา กระสัน

มองย้อน วิถี ชีวัน.....................................ประวรรตน์ อัศจรรย์ บรรยาย(ประวรรตน์=ความเป็นไป)

๏    ทรัพย์ ยศ สรรเสริญฯลฯ เพลินจิต..............ยึดติด จำรูญ->สูญสลาย

เหมือนแสง สุระ ประปราย..........................คลี่คลาย ไร้ลับ ขับคลา

๏    ครันก้าว เข้าตาม ความตาย.......................ก็คล้าย กลายหับ กลับหา

วาริน วิญญาณ สัญญา...............................ชะตา ชาติใหม่ ไฉนเอยฯ(ไฉน=ฉันใด)

๙ ตุลาคม ๒๕๕๙

*โลกหมุนรอบตัวเอง ทำให้เกิดเวลากลางวัน-กลางคืน
แกนโลกเอียงเป็นมุม 23.5 องศา และโลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ ทำให้เกิดฤดูกาล