เวรกรรมกับความรัก : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

เวรกรรมกับความรัก : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

๏    ..........................................คนเขลา เข้าใจ

ว่าการ คบใคร(เป็นคนรัก)............โดยไร้ รักจริง

ทำตาม ปรารถนา.......................กามา สุงสิง

เบื่อท้อ ก็ทิ้ง.............................ชิงหา ใหม่มี

๏    ...........................................(ว่า)เป็นเรื่อง ธรรมดา
ทำตาม ตัณหา...........................สารพัด บัดสี

ความรัก คือสิทธิ์.........................อิสระ เสรี

ยึดถือ ฤดี..................................(เป็น)วิถี ทัศไนย

๏    ............................................คบใคร หลายคน

สนุก ซุกซน................................ฉลจิต คิดสาไถย

หลง(ว่า) ทราม=ความสุข..............อุกอาจ ประมาทไป

โดยมิ ใส่ใจ................................ทำใคร ทุกข์ตรม

๏    .............................................เวรใด ใครก่อ

กฎแห่ง กรรมต่อ...........................ส่อทราม ตามสม

ให้ทุกข์ แก่เขา.............................เราต้อง ระทม

ยุ่งยาก ถากถม.............................กรอมกรม ชีวัน

๏    ..............................................เวรกรรม ความรัก

สูจง ประจักษ์...............................อย่าสัก(แต่) รักสรร

มิใช่ เรื่องเล่น...............................เป็นสัจจะ สามัญ

คุณ-โทษ-ประโยชน์-ทัณฑ์.............เหนือการ บัญชา

๏    ...............................................ยึดถือ ซื่อตรง

จิตใจ มั่นคง.................................จงตระหนัก เถิดหนา

รักใคร ให้จริง...............................อ้างอิง จริยา

จะมี ชีวา.....................................ผาสุก สบายฯ

๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๙