รวย-งามแต่ต่ำค่า : กาพย์ยานี๑๑

รวย-งามแต่ต่ำค่า : กาพย์ยานี๑๑

๏    ดอกหญ้า กลางนาข้าว....................ก้านยื่นยาว ราวแข่งขัน

อวดช่อ รอประชัน...............................กับรวงข้าว เพราเพริศพี

๏    สวยสด ประโมทย์ทรวง...................ขาวอมม่วง ห้วงหรรษ์สี

ฝอยฟู ดูนุ่มดี....................................แต่ไม่มี ค่าอันใด

๏    หากเปรียบ เทียบรูปลักษณ์.............ข้าวคงจัก ยากเคียงได้

หากตรอง ค่ารองใคร.........................ข้าวยิ่งใหญ่ ในปัฎพิน

๏    รวงข้าว ราวกับคน.........................(ความ)สามารถล้น กมลถวิล

ประโยชน์  ปรากฏยิน.........................แผ่นดินใหญ่ ได้พึ่งพา

๏    ช่วยเหลือ ชอบเผื่อแผ่...................ไม่เห็นแก่ ตัวตนกล้า

เกิดกาย ใช้ชีวา................................คงคุณค่า น่าคำนึง

๏    เทียบใย ถ้าใครยล.........................เพียงรูปล้น พิมลรึ้ง(พิมล=งาม,ไร้ตำหนิ)

ความดี มิตราตรึง...............................รำพึงโจษ (เฉพาะ)ประโยชน์ตน

๏    กอบโกย ให้โหยหา........................แต่อัตตา มหัทธน์ผล(มหัทธนะ=ความมั่งคั่ง,มั่งมี)

อื่นใคร ไม่คิดยล................................กมลมัว มืดชั่วมี

๏    รวย-งาม แต่ต่ำค่า..........................นับชีวา น่าบัดสี

อัปยศ สลดฤดี...................................เสมอค่า ดอกหญ้าเอย ฯ

๓๐ กันยายน ๒๕๕๘