รักตัว ต้องรักษาสิ่งแวดล้อม : โคลงสี่สุภาพ
๑. เมฆรอบขอบขัณฑ์คล้ำ....................นำอรุณ
มิผ่องใสไม่สุน-..................................ทรสร้าง
อาภากรอ่อนละมุน..............................สว่างส่อง
ต่างจิตตรอง..อ้างว้าง/.........................สงบ/เศร้า/เหงาหงอยฯลฯ
๒.
คอยฝนจนกล้าข้าว...........................เฉาตาย
ทุนรอนสูญเสียดาย..............................หมดสิ้น
เศรษฐกิจปีปัจจุบันทาย.........................ตกต่ำ
จะระกำลามดิ้น....................................ปีหน้าคณาเข็ญ
ฯ
๓.
เป็นเพราะว่าป่าไม้.............................มลายลาญ
ทรัพยากรพลังงาน................................ผลาญใช้
เกิดวิกฤติการณ์....................................เรือนกระจก
ตกสู่สภาวะใต้......................................โลกร้อนแผดเผา
ฯ
๔.
หากคนเรารู้คิด.................................พิสมัย
อย่าทำตามแต่ใจ..................................เรียกร้อง
ถูก-ผิดวินิจฉัย......................................ปฏิบัติ
หัดข่มใจไม่ข้อง....................................หยาบช้าโฉดฉล
ฯ
๕.
ฝึกตนกุศลสร้าง.................................ธรรมสนอง
เป็นอยู่อย่างครรลอง...............................ความรู้
เอาใจใส่ไตร่ตรอง..................................รอบสิ่ง
อิงจริยสรรพขับสู้....................................เยี่ยงผู้มโนศานติ์
ฯ
๖.
อภิบาลสิ่งแวดล้อม..............................รอบตน
ประหยัดทรัพยากร
วน.............................เวียนใช้
อย่าจับจ่ายเสียจน..................................เฟือยฟุ่ม
ชุ่มจิตประสิทธิ์ได้...................................รักษ์หล้าสถาพร
ฯ
๗.
รักตัวอย่ามัวสร้าง................................ปัญหา
อย่าทำลายโลกา....................................เล่นแล้ว
มหันตภัยไหลหลั่งมา...............................ประสบ
โลกพิภพไป่แคล้ว...................................คืบคล้ายโลกันตร์
ฯ
๑๙ กรกฎาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น