คุณค่าของชีวิต : กาพย์ยานี๑๑
๏ คุณค่า ของชีวิต.....................หลายคนคิด แค่พิสมัย
ทรัพย์-ยศ-สรรเสริญ-ใจ...............สุขสบาย
กายรื่นรมย์
๏ ส่วนมาก มักปรารถนา..............เมื่อเกิดมา
มุ่งสะสม
(ตาม)โลกา
ค่านิยม.....................ก่อนล้มตาย กลายสาบสูญ
๏ (เพราะ)ไม่รู้ ความเป็นจริง.........ชีวิตอิง
สิ่งเกื้อกูล
เวรกรรม
คือธรรมนูญ....................สร้างดุลยภาพ สรรพชีวี
๏ เวียนว่าย
ตายไปเกิด................บุญเก่าเชิด ประเสริฐศรี
บาปกรรม
ตามราวี........................ไม่มีสุข ทุกข์ลำเค็ญ
๏ ชีวิต
วิจิตรค่า..........................เมื่อพัฒนา ปัญญาเห็น
สัทธรรม
เพียรบำเพ็ญ...................กุศลเฟ้น เว้นบาปกรรม
๏ เข้าใจ
อนิจจา..........................อนัตตา วัฏฏะถัมภ์(ถัมภ์=หลัก)
เข้าใจ
ในสัจธรรม.........................สุจริตช่ำ นำชีวิน
๏ ลดละ
อกุศล............................ความโฉดฉล ให้พ้นสิ้น
ผลงาน ปันปัถพิน..........................จินต์สร้างสรรค์ วันทยา(วันทย-=ควรนอบนบ)
๏ จึงเกิด
เลอเลิศคุณ....................ชีวิตหนุน พิบุลค่า
อุบัติ
อาภัสรา................................สัตบุรุษ พิสุทธ์เอย ฯ
๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น