วิถีสันติสุข : โคลงสี่สุภาพ
๑. นกอีแพรดเพลงร้อง......................นวลไพร
ท่ามกลางรัตติกาลไกร......................ป่าก้อง
ความมืดเคียงเรียงใส........................พิสุทธ์
ดุษณีวิเศษส้อง...............................แด่ผู้ยังสติ
ฯ
๒.
ความวิเวกเสกให้..........................สบหรรษ์
สมาธิพิสัยพลัน................................มั่นแม้น
สำนึกในปัจจุบัน...............................ชัดแจ่ม
แช่มชื่นรมย์รื่น
;
แร้น........................หมองเศร้าเมาสลาย ฯ
๓.
หัวใจกระหายห้วง..........................สันติสุข
พลานุภาพปลาบปลุก........................จิตป้อง
หากเผชิญแต่ความทุกข์....................เทวษ
เจตย่อมเคืองขัดข้อง........................เหือดสิ้นกำลัง
ฯ
๔. สังเคราะห์สรรพสิ่งก้อง..................โลกา
ต่างชนต่างบูชา...............................ชื่นใช้
เป็นเครื่องยังอุรา..............................ประสบสุข
สนุกกับการได้.................................ขับข้องชีวี
ฯ
๕.
มิจำเป็นจักต้อง.............................ตามเขา
ค่านิยมหม่นมอมเมา..........................มากแท้
กิเลสหนาปัญญาเบา.........................ยกใหญ่
ใครต่อใครพ่ายแพ้............................แก่ห้วงโลกีย์
ฯ
๖.
ยินดีแลแซ่ซ้อง.............................กุศล
ศีลธรรมสำราญมน............................เลิศล้ำ
สำรวมจิตใจตน................................มีสติ
ดำริดำรงค้ำ.....................................ก่อเกื้อปัญญา
ฯ
๗.
สัมมาทิฐิให้..................................เห็นจริง
ธรรมรักษ์ที่พักพิง..............................รื่นเรื้อ
วิถีอริยะอิง.......................................แอบหลัก
มิพักมิพรากเคื้อ................................มหัตครื้นสุขสันติ์
ฯ(มหัต=มาก)
๒๕ มิถุนายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น