หว่านพืชหวังผล : กลอนคติสอนใจ

หว่านพืชหวังผล : กลอนคติสอนใจ

๏    หว่านพืช หวังผล..................ช่วยคน หวังผล ประโยชน์

ไม่ได้ ก็โกรธ...........................เพ่งโทษ หมดการ ช่วยเหลือ

ทั้ง(คน)มี และ(คน)จน...............ต่างคน ล้นอยาก หลากเจือ

ตัณหา ตาเฝือ..........................เตรียมเถือ เนื้อแล่ แถกิน

๏    ไม่มี เมตตา.........................กรุณา ประไพ ในจิต

สร้างบุญ คุณคิด.......................(ชั่ว)ชีวิต ชดใช้ ไม่สิ้น

ช่วยนิด ช่วยหน่อย....................คืนร้อย เท่าหวัง ตั้งจินต์

อุรา ชาชิน...............................เอ่อท้น มลทิน วิญญาณ

๏    หว่านพืช กุศล......................ช่วยคน ล้นคุณ หนุนธรรม

ประเสริฐ เลิศล้ำ........................น้อมนำ หลักพรหม วิหาร

ไม่หวัง ตอบแทน......................งามแสน สิทธา อาจาร

อุรา สะคราญ...........................สะอาด สะอ้าน ดาลดล

๏    คือการ ทำบุญ......................เกื้อหนุน  มนัส พัฒนา

ล้างบาป หยาบช้า.....................ถากถาง ล้างรา อกุศล

บริสุทธิ์ สะอาด.........................อภิชาต เหนือสา มัญชน

ฤดี นิรมล................................หลุดพ้น ทุคติ ทลิททก(ทลิททก=ยากจน,เข็ญใจ)

๏    เป็นการ หว่านพืช..................ไม่ยึด มืดมน หนทาง

แสวง แสงสว่าง........................ตามอย่าง พุทธิ วิตก

ส่งผล อำไพ............................ยิ่งใหญ่ เยี่ยงทิพย์ หยิบยก

เพริศพริ้ม อิ่มอก.......................หมดโศก หมกเศร้า เขลาทรวง ฯ

๒ มีนาคม ๒๕๕๘