มิย่อท้อต่อชะตา : กลอนคติสอนใจ
๏ ขุนคีรี ขึ้นรอบ
ริมขอบฟ้า.....................ดูละม้าย คล้ายปรา การไศล
เมฆฝนปก คลุมเขา
ลำนำไพร...................กั้นฟ้าให้ ไม่เห็น เร้นสุรีย์
๏ ต้นข้าวเริ่ม ออกรวง
กอพวงใหญ่............ถูกฝนพรำ ทำให้ ไม่ชันชี้
ล้มระเน ระนาด
ขาดทัศนีย์........................ทำให้มี ปัญหา คราเกี่ยวครัน
๏ ยังคงครึ้ม ครองฟ้า
วลาหก....................เห็น(ฝน)ทำท่า ว่าจะตก หัวอกสั่น(วลาหก=เมฆ)
จากดิ้นรน ฝนแล้ง
ดั่งแกล้งกัน...................ข้าวแก่พลัน ฝนดันพรำ น้ำตานอง
๏ หรือเวรกรรม ตามรังแก
แต่ปางก่อน.........ชาตินี้จึง เดือดร้อน ย้อนสนอง ?
นาต้องเช่า เขาทำ
หนี้จำจอง......................หาเลี้ยงปาก เลี้ยงท้อง ข้องลำเค็ญ
๏ หมดหน้านา หางาน
ไกลบ้านเกิด.............เที่ยวเตลิด ปานวิหค นกน้อยเห็น
ขายหยาดเหงื่อ แรงงาน
เช้ายันเย็น..............ความลำบาก ยากเข็ญ เช่นชะตา
๏ ได้แค่จำ ทำใจ
ให้สงบ..........................เพื่อหวังพบ สุขสบาย ในชาติหน้า
ชาตินี้จะ กระทำ
แต่กรรมา..........................สุจริต นิตยา มิคลาไคล
๏ ขอถือศีล กิน-ใช้
ไม่ทำบาป....................หยุดชั่วหยาบ ตราบชีวา จะหาไม่
พัฒนา จิตให้ยิ่ง
ยิ่งขึ้นไป...........................มิอาลัย วิโยค ต่อโลกธรรม
๏ ขัดเกลาดวง ฤดี
ละกิเลส........................มุ่งอุจเฉท ตัณหา มลส่ำ(อุจเฉท=ขาดสูญ,มล-อ่าน-มะละ)
ไม่ยึดติด อัตตา
มนาตรำ.............................ตามหลักธรรม คำพุทธ พิสุทธิ์เอย ฯ
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น