รักเหลวไหล
หัวใจเหลวแหลก : กลอนเจ็ด
๏ มารัก กันไหม ?
นัยน์ตาเอ่ย.............หัวใจ ผายเฉลย เผยเช่นนี้
เพิ่งจะ พบกัน
รักทันที........................อยากมี สัมพันธ์ สันทนา
๏ ครั้งแล้ว ครั้งเล่า
เร้าดวงจิต.............บรรลุ อุกฤษฏ์ สิเน่หา
เก่าเบื่อ
เรื้อใจ รอใหม่มา.....................กระสัน ซาบซ่า อภิรมย์
๏ ตั้งแต่ เยาว์วัย
ริใจแตก...................เหลวแหลก ราคะ ร่านสะสม
ปล่อยตัว
ปล่อยใจ เมามายจม..............ปลักตม ปมหื่น รื่นราคี
๏ มีคู่ กี่คน
จนเกินนับ.......................ใจกลับ ไม่อิ่ม กริ่มบัดสี
สับสน อนธการ
ดาลฤดี......................ไม่มี สันติ สุขิตา
๏ แม้มี รูปงาม
หากทรามจิต...............ตะกลาม ลามผิด หลงมิจฉา
กระเสือก
กระสัน เสพมารยา................รักไร้ สาระ ค่านิยม
๏ จึงมี ชีวิต
ที่ผิดพลาด.....................ฤดี วิปลาส อุบาทว์ถม
ขาดคน จริงใจ
ใคร่ชื่นชม....................ร่วมอยู่ คู่สม รมย์รื่นรัก
๏ เปลี่ยนคู่ กี่ครั้ง
ก็ยังขาด..................หัวใจ ไหวหวาด ขนาดหนัก
เคว้งคว้าง
ร้างหน มืดมนนัก.................กว่าจัก รู้ตน ก็จนจินต์
๏ คนดี ที่ไหน ใคร่ของเดน
?...............รักเล่น เป็นของ ต้องติฉิน
หลายคู่
สู่ค่า เลว-ราคิน.......................อาจิณ กลิ่นตลบ เหม็นอบอวล ฯ
๑๓ มกราคม
๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น