ดอกซากุระ เมืองไทย : กลอนหก
๏ เมื่อความหนาว
เข้าครองดอย.............ตั้งตาคอย อย่างแข็งขัน
เมื่อไรหนอ
สิ่งรอกัน.............................จะรังสรรค์ เลิศหรรษา
๏ ขุนคีรี
สีชมพู..................................สุดลูกหู สุดลูกตา
คือพิสุทธิ์
แห่งบุษบา............................เลื่องสมญา ซากุระไทย
๏ พรรณพิราม์ พญาเสือโคร่ง................งามจรรโลง พงพิสมัย(พิราม=งาม)
กิ่งยาวเรียว
ไร้เสี้ยวใบ..........................เพียงดอกไสว ใสถกล
๏ พวง(สี)ชมพู
ชูเฉียดฟ้า.....................ชวนเริงร่า อุระล้น
เหล่าภุมริน
บินว่อนวน...........................เย้ายวนยล จนลืมกาล
๏ อากาศเย็น
ร่วมเป็นใจ.......................เหมือนอยู่ใน ไกวัลสถาน(ไกวัล=สวรรค์ )
สองสัปดาห์
โดยประมาณ......................ร่วงหล่นลาน อันตรธานกลาย
๏ เปรียบเสมือน
ความโชคดี...................ใช่สิ่งที่ มีมากหลาย
แลเคราะห์เข็ญ
เร้นทำนาย.....................ผลสุดท้าย ร้ายฤาดี ?
๏ เหตุฉะนี้
ชีวันใช้..............................จงอย่าได้ ไคลวิถี
จริยธรรม
สำคัญมี.................................ก่อกรรมดี สุจริตดล
๏ อย่ามัวรอ
โชคมาหา.........................มินำพา ละเหตุ-ผล
อย่าประมาท
ดัดกมล............................ไปจวบจน ชนม์ชีพวาย ฯ
๑๒ มกราคม
๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น