มิใช่ไร้วาสนา : กาพย์ยานี๑๑
๏ เงาไม้
ลวดลายร่าง................พรรณรายพร่าง พื้นปฐพิน
แสงทอง
ส่องประทิน.................ประทับจิต พิสมัย
๏ น้ำค้าง
ยังประดิษฐ์................หยาดเพชรพิศ พิจิตรไพร
วับวาว
สกาวไกร.......................ให้อรุณ อร่ามศรี
๏ หมอกบาง ลางเลือนราว.........รังสรรค์ด้าว
เยาวดี
เย็นชื้น
รื้นชีวี...........................ทั่วพงพี พนาสัณฑ์
๏ ความงาม ของความหนาว......ผุดผาดพราว
ทุกเช้าวัน
ธรรมชาติ
พิลาสปัน..................เป็นของขวัญ จรรโลงใจ
๏ ประสงค์(ดู)
จงตื่นรับ.............อย่านอนพับ เมาหลับใหล
ของดี
มิคอยใคร.......................พอคล้อยสาย คลายสวยงาม
๏ โชคลาภ ก็เช่นกัน.................โลกไพศาล
นั้นล้นหลาม
คอยผู้
พยายาม........................ไม่ครั่นคร้าม ลำเค็ญครอง
๏ คิดใคร่
แค่ใฝ่ฝัน...................ไม่มีวัน สุขสันติ์สนอง
โฉดพร่ำ
หยิ่งลำพอง.................มีแต่ต้อง เศร้าเสียใจ
๏ จะโทษ โชคชะตา.................ไร้วาสนา
หาควรไม่
เหตุล้น
(เพราะ)คนจัญไร............จึงยากไร้ ได้ทุกข์เอย ฯ
๑๐ มกราคม
๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น