น้ำขึ้น ให้รีบตัก : กลอนสำนวนสุภาษิต(กาพย์ยานี ๑๑)

น้ำขึ้น ให้รีบตัก : กลอนสำนวนสุภาษิต(กาพย์ยานี ๑๑)

๏    เรือนชาน ท่านอาศัย...............ชลาลัย ปัจจัยหา

วิถี เลี้ยงชีวา.............................วัฒนา มาช้านาน

๏    วารินทร์ สินธุใส.....................กระแสใกล้ สมุทรไพศาล

ขึ้น-ลง คงคู่วาร..........................แห่งจันทร จรจรัล

๏    น้ำคล่อง นองตลิ่ง...................ตักง่ายยิ่ง ทิ้งทุกข์ขันธ์

น้ำลด หมดจากครัน...................เหนื่อยยากยัน คอนหาบไกล

๏    น้อมนำ คำโบราณ...................โชคลาภปาน ลำธารไหล

ขึ้น-ลง มิคง ; ไคล.......................คลา-มา-ไป ไม่แน่นอน

๏    โชคอวย->ฉวยโอกาส..............บัณฑิตปราชญ์ ประสาทสอน(ประสาท=ยินดีให้)

ประกิต ภาษิตกลอน......................ตอน " น้ำขึ้น ให้รีบตัก "(ประกิต=แสดง)

๏    หาใช่ ให้ทำชั่ว.........................เห็นแก่ตัว มัวลอบลัก

ทุจริต คิดคดฝัก............................หากโอกาส เอื้ออำนวย

๏    ชั่วช้า อย่าชิดชอบ.....................ริประกอบ เอาเปรียบฉวย

กรรมสนอง ต้องซ้ำซวย...................ด้วยกำหนด กฎแห่งกรรม

๏    กุศล บุญผลสร้าง.......................โอกาสกว้าง อ้างอุปถัมภ์

เทียบได้ กับสายน้ำ.........................ล้นหลามแสน มิแคลนคลอน

๏    ดวงขึ้น มายื่นเยือน......................อย่าลืมเลือน อย่างเตือนสอน

รีบคว้า อย่าอาวรณ์...........................ก่อนผ่านไป ไม่หวนคืน ฯ

๙ เมษายน ๒๕๕๖