ลมหนาวพัดพา : กลอนรัก

ลมหนาวพัดพา : กลอนรัก

(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)

๏    ลมหนาว พัดมา..................พัดพา นภา สะอาด

เมฆา มาขาด..........................ปราศไป ฟ้าใส สดสี

แสงทอง ส่องฟุ้ง.....................แสงเงินพลุ่ง รุ่งระวี

สุภัทร ทัศนีย์..........................สุจิตระ กาละ เวลา(สุจิตระ=เด่น)

๏    ลมหนาว พัดมา...................พัดพา ความแห้ง มาให้

หนาวกาย หนาวใจ...................แห้งกาย แห้งใจ โหยหา

สิ่งอบ อุ่นอาย..........................อบกาย อุ่นใน อุรา

สิ่งชุ่ม ฉ่ำมา............................ชโลม กายา ชื่นใจ

๏    ลมหนาว พัดมา...................พัดพา อุรา ระส่ำ

ความเหงา เข้างำ.....................ระกำ รำพัน พรั่นไหว

จะนั่ง จะนอน...........................สะท้อนกาย สะท้อนใจ

พิรี้ พิไร..................................มิใคร่ รู้ตัว รู้ตน

๏    ลมหนาว พัดมา...................พัดพา ความหวัง รังสฤษฏ์(รังสฤษฏ์=แต่งตั้ง)

เนื้อคู่ สู่คิด..............................พินิจ พิศดู อยู่ไหน ?

คนนั้น คนนี้.............................คนที่ อยู่ใกล้ / อยู่ไกล ?

คนหนึ่ง คนใด..........................ใครหนอ ขอให้ ได้ที ?

๏    ลมหนาว พัดไป....................พัดเอา หัวใจ ไปด้วย

ระทก ระทวย............................หาช่วย ให้คลาย โศกศรี

หนาวหน้า มาใหม่......................อาจพัด ให้ได้ รดี(รดี=ความรัก)

สมสุข สวัสดิ์มี...........................สมรับ กับที่ รอคอย ฯ

๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖