อดทน...ปล่อยวาง : กลอนคติสอนใจ(กลอนหก)

อดทน...ปล่อยวาง : กลอนคติสอนใจ(กลอนหก)

๏    สิ่งเดียวกัน นั้นเป็นได้...............ทั้งปัจจัย ไกรกุศล

หรือจัญไร ใจมืดมน......................ทรามส่งผล จนพิลัย(พิลัย=ย่อยยับ)

๏    เช่น ขันติ ความอดทน..........ข่มกมล พ้นสาไถย

อุเบกขา ปล่อยวางไป...............เมื่อไม่อาจ เอื้อมวัฒโน(วัฒโน=วัฒนา)

๏    ไม่ใช่ ทน ไปทุกอย่าง............ยอม ปล่อยวาง อย่างโง่ๆ

ทำสิ่งใด ใจเลโล...........................ไม่โงหัว กลัวเปลี่ยนแปลง

๏    ถูกเอาเปรียบ โดนเหยียบย่ำ.........ขันติ  ทำ ขำแถลง

เห็น อยุติธรรม ยังสำแดง.................แสร้ง อุเบกขา หน้าไม่อาย

๏    แสนยากเย็น ความเป็นอยู่............อดทน สู้ รู้ความหมาย ?

ใช่ อดทน จนอดตาย........................ต้องขวนขวาย ไม่อ่อนแอ

๏    พยายาม ถึงที่สุด........................ไม่อาจหยุด ปัญหาแย่

จงทำใจ ไร้ปรวนแปร........................คือข้อแม้ ควร ปล่อยวาง

๏    อดทน ต่อ สิ่งล่อใจ....................ยั่วยวนไถย กลายผีสาง

ทำหน้าที่ ต้องเป็นกลาง.....................อย่าเลือกข้าง  ปล่อยวาง ครัน ฯลฯ

๏    ต้อง อดทน ให้ถูกทาง...............จิต ปล่อยวาง อย่างสร้างสรรค์

เพิ่มพฤฒิ เพื่อชีวัน.............................พัฒนานันท์ พรรณราย ฯ (พฤฒิ=ความเจริญ,พรรณราย=งดงามผุดผ่อง)

๒๖ มกราคม ๒๕๕๖