น้อยใจ : กลอนดอกสร้อย

 น้อยใจ : กลอนดอกสร้อย

๏      น้อยเอ๋ย น้อยใจ....                      น้อยใน ดวงจิต คิดขื่นขม

น้ำตา ล้นเท้อ เอ่อระทม                        จิตห่ม จ่มไห้ ในภวังค์

๏      ดวงใจ ดวงจ้อย อย่าน้อยจิต           ชีวิต ไม่ได้ ดั่งใจหวัง

น้อยใจ ให้เพลีย เสียพลัง                       สิ้นสุข ทุกข์สั่ง ยั้งวิญญาณ์

๏      คนล้วน ขวนขวาย คิดไรมาก           อยากให้ เขาเป็น เช่นปรารถนา ?
ยิ่งยาก จักยิน ดุจจินดา                          ปลงไป เถิดหนา อย่าดึงดัน

๏      ทำดี มิได้ อะไรดี ?                      อย่ามี มิจฉา ชั่วอย่าสรรค์

ผลดี ทีท่า มาไม่ทัน                             สักวัน บันดล กุศลดี

๏      บางที มีกรรม ทำเก่าก่อน              ตามรอน ตอนรัด ขจัดศรี

ทนอด ชดใช้ ให้หมดมี                          ไม่หนี หนี้กรรม กล้ำเกินกล

๏      จงซื่อ ถือสัตย์ สุจริต                    จงคิด เข้มแข็ง ด้วยแรงกุศล

จงเชื่อ กรรมกฎ อย่างอดทน                   จงกล้า กมล ด้นดั้นเอย ฯ

๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕