แบ่งชั้นวรรณะ วิถี อวิชชา : กลอนคติเตือนใจ

                                                                              Google

แบ่งชั้นวรรณะ วิถี อวิชชา : กลอนคติเตือนใจ

๏      เอื้องดอยเกาะ ละเมาะไม้.................ยอดสูงใหญ่ ในสิงขร

แย้มดอกงาม ยามแดดรอน.....................กลีบไหวอ่อน ตอนลมชาย

๏      คนยก ว่า เป็นราชินี..........................แห่งมาลี มีมวลหลาย

เดียดดอกหญ้า สามานย์ดาย....................ต้อยต่ำคล้าย ไร้ค่าทราม

๏      ดอกหญ้าดู มิใยดี............................ต่อท่าที ที่เหยียดหยาม

ดอกกล้วยไม้ ไม่หลงลาม........................ตามมารยา โมหะวิธี

๏      ทรัพย์-ยศถา-บรรดาศักดิ์...................คนแยงลักษณ์ แยกศักดิ์ศรี

จิตผยอง คลองโลกีย์..............................ฤดีตาม ลามตัณหา

๏      กาม-ภาวะ-วิภาวะ.............................คือจรณะ อวิชชา

จิตใจปลง หลงอัตตา...............................ปรารถนา ประสาคน

๏      สร้างชนชั้น สรรค์วรรณะ.....................จินตนา สามานย์สนธิ์

เหยียดหยามเขา ไม่เท่าตน........................ยกตัวพ้น คนธรรมดา

๏      แบ่งชนชั้น ฉันสูงส่ง............................แยกดำรง เผ่าพงศา

เดียดเขาต่ำ ทรามไร้ค่า.............................ประหนึ่งว่า ฟ้ากับดิน

๏      ไม่รู้ตัว โฉดชั่วติด...............................เมามัวคิด มิจฉาถวิล

หัวใจหยาบ บาปมลทิน...............................ทรามชีวิน ต่ำอินทรีย์

๏      ค่านิยม คนสมยอม...............................ก้มหัวน้อม ค้อมบัดสี

จะยังอยู่ คู่โลกีย์.........................................ยงวิถี อวิชชา ฯ

๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๕