อย่าวางใจ ในสัตว์จิต : กลอนเจ็ด
๏ ลมหนาว ร้าวมา
ในหน้าร้อน...............ฟ้าย้อน อ่อนเยาว์ ยลเสาว์ใส
ศุภะ
สโรช์ อรุโณทัย...............................เบ่งบาน ลานใบ ในศิรา (ศิรา=น้ำ)
๏ " กระติ๊ด " กระโดด กชดง..................ร้องเสียง เรียงส่ง สื่อพงศา(กช=บัว)
ขะมัก เขม้น
เต้นไปมา.............................มองหา อาหาร หรรษาบิน
๏ " อีแพรด " แผดเสียง
สำเนียงศัพท์......ร้องขับ เพลงคล่อง ก้องไพรสินธุ์
แพนหาง พรางแหน
หวงแดนดิน................สำรวจ ตรวจสิ้น ทั่วถิ่นซน
๏ " อัตตา " คะนึง
ติดตรึงใจ...................คิดไร้ ศีลธรรม ลำพองผล
ใคร่ทำ ความชั่ว
ค้ำตัวตน..........................ไม่สน ใครทุกข์ ฉันสุขพอ
๏ อย่าจาง วางใจ
ในสัตว์จิต....................เป็นมิตร พิสมัย มากไปหนอ
ประมาท พลาดแม้น
คับแค้นคลอ.................ทุกข์ท้อ ทะยาน ทรมาน เอย ฯ
๒๘ มีนาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น