ปล่อยใจ ไปสู่อิสระ : กลอนจรรโลงใจ

                                                                           

ปล่อยใจ ไปสู่อิสระ : กลอนจรรโลงใจ
(ฉันทลักษณ์นี้ ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)

๏        ปล่อยใจ ลอยไป...............ลอยไป ในห้วง ภวังค์

ปิดแหล่ง พลัง........................หยุดยั้ง รั้งความ เคลื่อนไหว

หลับตา ให้สนิท.....................ไม่ต้อง ครุ่นคิด อะไร

ปล่อยไป ลอยไป....................ท่องไกล...อิสระ เสรี

๏        ปล่อยใจ ล่องไป...............ในห้วง แห่งความ สงบ

หลุดพ้น พิภพ.........................ปรารภ ธรรมชาติ สัจจ์ศรี

ชมของ กำนัล.........................แด่ชีวัน ดาลชีวี

ทุกคน ล้นมี............................คือ " สมาธิ " พิธาน

๏        ปล่อยใจ ในแดน................ที่แสน สบาย ปลอดโปร่ง

จิตใส ใจโล่ง............................สว่างโพลง ไร้ทุกข์ สุขศานติ์

สับสน วุ่นวาย...........................ผ่อนคลาย หาย อันตรธาน

ปัญหา สากัลย์.........................กลายเป็น ฝุ่นควัน ทันใด

๏        ปล่อยใจ ไปบ้าง.................เพื่อสร้าง พลัง เข้มแข็ง

" ตัวตน " จลแจ้ง......................แต่งใจ อยู่ได้ ไฉน ?

แม้แต่ เครื่องจักร.......................ยังต้อง พักงาน การใช้

ตรากตรำ ร่ำไป.........................วันใด ไม่ไหว ...ใจพัง ฯ

๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๔