โคลงสี่สุภาพ : ราตรี แห่ง เหมันต์

             

โคลงสี่สุภาพ : ราตรี แห่ง เหมันต์

๑. เดือนพร่างพริ้มกริ่มกรุ้ม        กุมใจ

ท่ามกลางฟ้ากว้างใส               เมฆไร้
หัวค่ำยามสูรย์ไหล                  ลับล่วง

ประจิมประดับไว้                     ดาษด้วยรัศมี ฯ

๒.เหมันต์ราตรีเร้น                   เย็นเร่า

ลมแร่กระแสเบา                      บั่นเนื้อ
กอดกายคลายบรรเทา              หนาวเหน็บ

นั่งจมอารมณ์เรื้อ                     จิตร้อยรติกาล ฯ

๓.นภากว้างหว่างสร้าง              สันติ

ประกายดาวพราวผลิ                 พริบพร้อย

โพยมผ่องรองริ                        ระรื่น

สุขแสนแม้นมิน้อย                     กว่าใกล้พิมาน ฯ

๔.กิเลสสร่างห่างสิ้น                  เศร้าหมอง

จิตใสพิไลตรอง                        แต่งได้

สรรพกิจติดจอง                        ขจัด
ผิด-ชอบ-ดี-ชั่วใช้                      ชิตชื้อพิจารณ์ ฯ

๕.อารมณ์กลมกล่อมใกล้             กุศล

สถิตสฤษฏ์มน                           สุขสล้าง
กระจ่างดั่งเดือนดล                     ประดับ

อานิสงส์ส่งสร้าง                        ห่างพ้นสามัญ ฯ

๖.วิสุทธิ์วิเศษน้าว                      เนาจิต

ประเสริฐสิ่งวิศิษฏ์                      เลิศแท้

ปุถุชนหม่นมิด                           อุปธิ

ฤาอาจล่วงรู้แล้                          ห่างพ้นพิสัย ฯ

๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๓