วันอังคารที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

โลกไซร้ไร้ผู้วิเศษ : กลอนคติเตือนใจ

                               



โลกไซร้ไร้ผู้วิเศษ : กลอนคติเตือนใจ


    โลกไซร้ ไม่มี ผู้วิเศษ...................................แต่มี (ผู้มี)กิเลส และตัณหา

(ความ)คดคุด ทุจริต อวิชชา..........................แน่นใน มนา โมหะชน


    เชิดชาติ วัฒนา อย่าคิดหวัง...........................หากยัง ฝังใจ (เชื่อเรื่อง)ไร้เหตุผล

(ผู้)โง่เขลา เบาปัญญา อย่าหมายตน..............(จะ)หลุดพ้น (ความ)จนยาก ลำบากพาน


    บ่มี ที่ใด ในโลกหล้า......................................(ที่คน)สมมาด ปรารถนา ด้วย(วิธี)อธิษฐาน

ผู้คน พ้นทุกข์ ทรมาน...................................ด้วยการ กราบไหว้(ผู้วิเศษ)? เหลวไหล(สิ้น)ดี


    ห่างไกล วิสุทธิ์ พุทธศาสนา............................ความคิด อวิชชา สาระลี้(ไร้สาระ)

ขบวนการ ลวงหลอก ปอกลอกที่....................มากมี ในประเทศ สม(เพช)เวทนา


    สุข-ทุกข์ ผูกพัน การกระทำ.............................(คน)มิรวยร่ำ ลำบาก ยาก(จน)หนักหนา

(ส่วนมาก)เพราะไม่ ใส่ใจ ในวิทยา..................(ไม่)อุตสาหะ พยายาม กิจดำเนิน


    บ่นำ ความรู้ สู่ชีวี.............................................ความดี มีเพียง เคียงผิวเผิน

อบายมุข ถูกจริต จิตเพลิดเพลิน......................ความเจริญ จะได้ จากไหนมา?


    กุศล มนฤดี จึงวิเศษ........................................(จง)ลดละ กิเลส และตัณหา(มนฤดี=ใจดี)

(ซึ่งเป็น)บ่อเกิด ทุจริต อวิชชา.........................รักษา กรรมา(กาย-วาจา-ใจ) จึงจะเจริญ


    กุศล ผลบุญ สิหนุนส่ง.....................................ประสงค์ สิ่งใด ไม่ขาดเขิน

อยู่เย็น เป็นสุข ทุกวัน(คืน)เพลิน......................สรรเสริญ-ยศ-ลาภ (เอ่อล้น)ซาบทรวงเอยฯ


๒๓ กรกฎาคม ๒๕๖๗

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น