๏ สันติ(ภาพ) ที่ไร้แร้น..................................ทรงแบบแผน โลกแก่นสาร
ความทุกข์ และทรมาน.............................เป็นพื้นฐาน (ของ)สงสารวัฏ
๏ น้ำตา (และ)ความอาลัย.............................รินหลั่งไหล (อย่าง)ไม่ติดขัด
(ความ)ขื่นขม และ(ความ)โทมนัส..............คือกิจวัตร (ของ)สัจจ์นิรันดร์
๏ วิถี แห่งธรรมชาติ......................................เผยพิพาท ดาษโศกศัลย์
(พิพาท=โต้เถียง,โต้แย้ง//ดาษ=มากมาย,มีทั่วไป)
ปกติ ของชีวัน.........................................(มักจะ)เบียดเบียนกัน ตลอดเวลา
๏ โลกนี้ มิใช่สวรรค์......................................ไร้(สิ่ง)อัศจรรย์ ชวนหรรษา
สัตว์วิถี กติกา..........................................ต้องเข่นฆ่า เพื่อหากิน(เลี้ยงชีวิต)
๏ (ความ)เมตตา ไป่ปรารมภ์...........................คตินิยม สมถวิล
อกุศล บนแผ่นดิน....................................มิเสื่อมสิ้น อจิณไตย
๏ โลกา จึงน่าเบื่อ(หน่าย)...............................โดยมิเหลือ สิ่งสงสัย(ลังเลใจ)
โลกธรรม กรรมใดๆ...................................บ่จูงให้ ใจศรัทธา
๏ หลุดพ้น วนเวียนว่าย(ตายเกิด).....................เป็นเป้าหมาย ใฝ่ปรารถนา
ยุติ (การ)เกิดชีวา......................................พ้องปรัชญา (ของ)ศาสนาพุทธ
๏ เว้น(บาป)กรรม กระทำดี.............................คือวิถี อันบริสุทธิ์
ไล่เลียง มีเพียงมนุษย์................................ที่อาจหลุด(พ้น) (วัฏ)สงสารเอยฯ
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๖๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น