ชีวีที่สวยงาม : กลอนจรรโลงใจ

ชีวีที่สวยงาม : กลอนจรรโลงใจ

๏    ชีวี ที่สวยงาม...............................................กอปรด้วยความ งาม(ของ)กุศล

ความดี ที่พิมล...........................................ทำให้คน ห่าง(ไกล)มลทิน(มลทิน=ความมัวหมอง)

๏    ศีลธรรม และกุศล.........................................(เสมือน)เลอเลิศท้น ยลทรัพย์สิน

ทรัพย์ใด ในแผ่นดิน....................................ประทินเทียบ เปรียบได้พอ?

๏    ความดี ไม่มีมรดก(ตกทอด)............................มิอาจยก มอบ(ให้)ใครต่อ

อยากได้ (ต้อง)ไม่รีรอ..................................อย่าย่อท้อ ก่อสร้างทำ(ความดี)

๏    ซื้อขาย ไม่ได้ดอก.........................................(อย่า)เชื่อเขาหลอก บอกบุญล้ำ

ชวนเชิญ เงินทองนำ....................................บริจาควัด และอาตมา

๏    ความงาม ตามร่างกาย....................................ประเดี๋ยว(ก็)สลาย ไม่มีค่า(ตามวัย)

(ใครไม่งามมักโดน)เหยียดหยาม เป็นธรรมดา..ตามประสา ตัณหาชน

๏    ความดี มิบูดเน่า.............................................(แม้)กายแก่เฒ่า (ความดียัง)เกลี้ยงเกลาท้น

ยิ่งทำ(ความดี) ยิ่งอำพน................................ล้นสุขี นิรามัย(อำพน=มาก,งาม)

๏    เชิดชู (ความ)ดี-กุศล.......................................อดทนทำ (ให้)งามนิสัย

(ถึงแม้)ความดี อยู่ที่ใจ(มองไม่เห็น)................แต่รู้ได้ ว่าใครดี(หรือชั่ว)

๏    ร่วม(กัน)สร้าง สังคมเลิศ.................................ชูชาติเชิด ประเสริฐศรี

ทุ่มเท ทั้งชีวี.................................................(ในการ)ทำความดี มีศีลธรรมฯ

๒๕ มิถุนายน ๒๕๖๗