ชีวิต(โลก)ทราม(หรือ)สวยด้วยมือเรา : กลอนคติเตือนใจ

ชีวิต(โลก)ทราม(หรือ)สวยด้วยมือเรา : กลอนคติเตือนใจ

๏    ความงาม เยี่ยมเยือน เดือนกุมภาฯ..................บุปผา แผกพันธุ์ ประชันสี

สำเร็จได้ ด้วยมือผู้ ความรู้มี............................กอปรกรรม ความดี มีคุณธรรม

๏    พื้นดิน ถิ่นฐาน ครั้น(ปล่อย)ว่างเปล่า...............ปวงเหล่า วัชพืช (จะเข้า)ยึดครองล้ำ

บุปผา อย่าหมายมี ที่ประจำ............................(เป็น)เงื่อนงำ ธรรมชาติ ทัศไนย

 

๏    หวังเห็น บุปผา(เนือง)นอง ต้องเพียรหมั่น........อุตสาหะ ขยัน สร้างสรรค์ใคร่

อย่ามัว เกียจคร้าน สำราญใจ..........................จะไร้ ประไพศรี ภิรมย์รอง

๏    ก็เหมือน (การมี)อนาคต อันสดใส...................(ต้อง)ตั้งใจ ใส่จิต คิดสนอง

พัฒนา ศักยภาพ ประคับประคอง.....................จดจ้อง คล่องคู่ ความรู้(และความ)ดี

๏    อดทน อดกลั้น สู้ฟันฝ่า..................................ปัญหา อุปสรรค บาก(บั่น)วิถี

คุณธรรม (ให้ความ)สำคัญ ยึดมั่นมี...................ทำแต่ ความดี มิชั่วพาน

๏    อาจจะมี สิ่งใด ให้บกพร่อง.............................สอดส่อง ป้องปราม กำจัดหาญ

ค่านิยม บ่มเพาะ พิเคราะห์คราญ......................ต้านทาน ค่านิยม โสมมทราม

๏    ศึกษา คำสอน ของนักปราชญ์........................พุทธศาส (สะ)นา อย่าเย้ยหยาม

ครองตน กุศลกล้า พยายาม............................จะพบความ สำเร็จ สมเจตจินต์

๏    อย่าหวัง พึ่งโชค วาสนา.................................เพราะปราศ สัจจา ว่า(จะ)สมถวิล

ความประเสริฐ โสภี ของชีวิน(และโลก)............ทั้งสิ้น สำเร็จหรือ(ไม่?) เพราะมือเรา(เอง)ฯ

๑๙ กุมภาพันธุ์ ๒๕๖๗