วันพระอย่างมงาย : กลอนคติเตือนใจ
๏ ลมเย็น พัดพา ฝนฟ้าเฝือ..........................................ลมเหนือ พัดมา หวนหน้าหนาว
กลางวัน สั้นขึ้น กลางคืนยาว....................................ดวงดาว พราวพัชร ทัศไนย
๏ (วันพระ)อาราธ (ธะ)นาศีล ชินชาจิต...........................บ่คิด เจาะจง ควรสงสัย
ประกอบ พิธีกรรม ไปทำไม?....................................(เกิดความ)ศักดิ์สิทธิ์ ตรงไหน ใยเชื่อฟัง?
๏ ใครเล่า (ประสบความ)สำเร็จ โดย(การ)อ้อนวอน..........(การ)ขอพร สอนไหว้(พระเกจิ) (ช่วย)ใครสมหวัง?
ความโง่ งมงาย ใจบดบัง..........................................ขุมพลัง ความคิด พิจารณา
๏ กรรมใด ใครก่อ (จง)รอรับผล.....................................เวทมนต์ ฉลจิต คิดไขว่หา
(ขอ)ดลให้ ได้ดี มีลาภา...........................................รอดพ้น อุปัถวา อันตรายฯลฯ
๏ (ความ)อุตสาหะ (ความ)พยายาม➔ความสำเร็จ............คือเหตุ คิอผล (จง)ทนขวนขวาย
แม้คลาด พลาดหวัง อย่าซังตาย...............................สุดท้าย (จะ)ได้ดี (ด้วย)วิถีทาง(นี้)
๏ (ความ)มีสติ ปัญญา ย่อมมาสู่.....................................เมื่อนำ ความรู้ มุสรรค์สร้าง
คิดดี ทำดี มิปล่อยวาง..............................................เหินห่าง ทางเสื่อม(อบายมุข) เอือมระอา
๏ กระแส สังคม (มากมาย)ที่บ่มเพาะ..............................คราวเคราะห์ เบาะแส แลปัญหา
เมินหลัก ศีลธรรม์ (ทอด)ทิ้งจรรยา.............................มินำพา คติพจน์ กฎแห่งกรรม
๏ ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี ตริตรองใฝ่.........................................อย่าให้ (ความ)งายงม รื่นรมย์ล้ำ
(คือ)พื้นฐาน การเข้าใจ ในหลักธรรม..........................น้อมนำ ชีวี สันติสุขเอยฯ
๑๔ ตุลาคม ๒๕๖๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น