ไม่ต้องพึ่งพาปาฏิหาริย์ : กลอนจรรโลงใจ

ไม่ต้องพึ่งพาปาฏิหาริย์ : กลอนจรรโลงใจ

๏    ดอกไม้ ใต้แสง สุรีย์ส่อง..................................ผุดผ่อง ต้องประกาย พรายหยาดฝน

อรุณรุ่ง ปรุงแต่ง แปลงพิมล............................สุธาดล พ้นพิภพ นพคุณ

๏    แม้ไร้ สายลม ประโคมเคล้า.............................(แต่)ร่มเงา พฤกษา สุขะหนุน

เย็นชื้น พื้นดิน ประทินดุลย์..............................เจือจุน หมุนเวียน เจียรจิรา(เจียร=นาน,จิรา=นาน)

 

๏    ธรรมชาติ ดาษดา โสภาสิ่ง...............................สัจจริง ยิ่งใหญ่ ไร้กังขา

แม้ไม่ใช่ สุมาลี มีราคา(แพง)............................แต่บุปผา ชนิดไหน (ก็งาม)ไม่ต่างกัน

๏    ความดี ที่ทำ นำประสิทธิ์..................................ชีวิต พิชยา โสภาสรรค์

ยาจก (หรือ)เศรษฐี วิริยะจรรย์...........................(ผล)เสมอกัน (จง)หมั่นเอื้อ เกื้อกรรมา

๏    เมื่อขยะ มูลฝอย (หมั่น)คอยเก็บกวาด................บ้านช่อง มองสะอาด ปราศปัญหา

โรคภัย ไคลแคล้ว แผ้วพานพา..........................อุปัทวา อันตราย มิกรายกวน(อุปัทวา=อุปัทวะ)

๏    เปรียบเสมือน รักษา ประคองจิต........................โศภิต นิตยา ทมถ้วน(ทม=ทะมะ=การข่มใจ)

อิ่มเอม เปรมปรีดิ์ มิแปรปรวน.............................มลทิน ทั้งมวล ล้วนปราศไป

 

๏    ก่อเกิด กุศล กมลสฤษฏ์...................................ชีวิต พิชยา อดิศัย

แคล้วคลาด อุปัทวะ นิรภัย.................................สุขกาย สบายใจ ไร้ร้อนลาญ

๏    ก้าวหน้า เจริญศรี มิขัดข้อง...............................ไม่ต้อง พึ่งพา ปาฏิหาริย์

เพราะกฎ แห่งกรรม คือธรรมบาล........................สรรพสิ่ง ทุกสถาน บงการเอยฯ

๑๗ สิงหาคม ๒๕๖๖