วันศุกร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

ความโง่เขลาและอวดดีพาพินาศ : กลอนคติเตือนใจ







ความโง่เขลาและอวดดีพาพินาศ : กลอนคติเตือนใจ


   เห็นคน มากหลาย ในตลาด.....................................อวดเก่ง เบ่งฉกาจ อาจหาญ

บ่ใส่ หน้ากาก ดักดาน......................................โดยที่ มิสะท้าน โรคภัย


    เหมือนการ ขับขี่ รถรา............................................กฎจรา จรสรรพ สดับไม่

อวดดี บ่มีระเบียบ วินัย.....................................เข้าใจ ว่าตน เป็นคนฉลาด


    เมื่อเปรียบ กับคน ด้วยกัน.......................................อาจประชัญ ปัญญา ความสามารถ

แต่เมื่อ เทียบกับ ธรรมชาติ...............................น่าอนาถ ปราศสติ ปัญญา

 

    ความโง่ เขลาและ อวดดี........................................ทำให้ ชีวี มีปัญหา

โดยเฉพาะ ความดี มินำพา...............................คุณธรรม ล้ำค่า หาใส่ใจ


    มืดมัว หัวใจ ไม่สุจริต.............................................หลงผิด มิจฉา สาไถย

เห็นแก่ ตัวพาล จัญไร......................................สำนึกไร้ ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี

 

    (สิ่งข้างต้น)เป็นเครื่อง ขับดัน ความคิด.....................จึงเกิด วิกฤติ เช่นวันนี้

แสงสว่าง ห่างหาย แทบไม่มี............................โศกเศร้า โศกี ปรี่ประดัง

 

    ทางออก อยู่ยง ตรงไหน?......................................เมื่อใจ ห่วงหน้า พะวงหลัง

กลัวว่า เศรษฐกิจ จะพัง....................................ละล้า ละลัง กังวล


    ทำอะไร ไม่เคย จริงจัง...........................................ปลูกฝัง ตั้งใจ ใฝ่ฉล

เมื่อปัญหา เพิ่มเทิน เกินทน..............................จักผจญ ภัยพินาศ อนาถเอย ฯ


๙ กรกฎาคม ๒๕๖๔

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น