อภิสิทธิ์คือความลำเอียง : กลอนคติเตือนใจ

                  

อภิสิทธิ์คือความลำเอียง : กลอนคติเตือนใจ

๏    ชาติใด ไม่มี อภิสิทธิ์?........................................ชีวิต คนไซร้ ไร้ความเสมอ(ภาค)

(คน)พร้อมจะ ลำเอียง เพียงเพิ่งเจอ...............เผอเลอ เป็นละเมิด (กฎ)กติกา

๏    ชอบ-ชัง ตั้งต้น กระมลเอียง................................มองเมียง เรียงราย ไปทั่วหล้า

ธรรมชาติ สันดาน คนด้านชา.........................ตัวข้า-ของข้า สำมะคัญ(สำคัญ)

๏    คนเห็น แก่ตัว แสนชั่วร้าย...................................พูดง่าย (แต่)ใครบ้าง คิดสร้างสรรค์?

มิเห็น แก่ตัว หัวใจมั่น...................................ศีลธรรม์ จรรยา เหนือหทัย?

 

๏    จึง(เกิด)ความ จำเป็น ประเด็นโลกย์.....................(อยาก)บรรเทา เศร้าโศก วิโยคไส

ต้องสร้าง สถานะ เหนือกว่าใคร.....................เพื่อได้ อภิสิทธิ์ นิตยา

๏    (รวย)ทรัพย์ ยศ สรรเสริญ เจริญสุข......................โลกธรรม ล้ำรุก ถูกปรารถนา

ใครมี สิได้ ใช้ชีวา........................................เดชา อภิสิทธิ์ สมจิตปอง

 

๏    สมบัติ ราชการ หากพาลเอียง.............................ใช้เพียง เยี่ยงเรา เป็นเจ้าของ

เอาตำแหน่ง หน้าที่ ช่วยพี่น้อง......................พวกพ้องฯลฯ = ทุจริต ผิดจรรยา

 

๏    แม้ใคร รู้เข้า ย่อมกล่าวโทษ................................ก่อเรื่อง เคืองโกรธ ครหา

(ประชาชน)พร้อมใจ ด่าทอ รอชี้หน้า..............ขนานนาม ต่ำช้า ว่า "ทรชน"

๏    (ช่วยเหลือ)ทำบุญ กับคน เพียงคนหนึ่ง...............ไฉนถึง ทำบาป กับราษฎร์ท้น?

บุญ-บาป กลับสนอง ต้องร้อนรน....................คืนคน ทุจริต เขลาคิดเอยฯ

๒๔ เมษายน ๒๕๖๔