วันอังคารที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2564

ชีวีและสิ่งมีค่า : กาพย์ยานี๑๑


ชีวีและสิ่งมีค่า : กาพย์ยานี๑๑


    (ทุก)ชีวี มีโอกาส......................................(และ)ความมุ่งมาด สารพัดสิ่ง

แต่ตาม ความเป็นจริง...........................น้อยยิ่งนัก จักสมใจ


    ลางที มีโชค(ห้อม)ล้อม.............................แต่(อาภัพ)ความพร้อม(รับ-รักษา) หามีไม่

โชคเกลื่อน ก็เหมือนไกล......................ไม่สมมาด ปรารถนา


    (โชค)ดี-ร้าย กรายมาสู่..............................ย่อมขึ้นอยู่ กับชะตา(กรรม)

(ที่)ต่างคน ต่างทำมา(ต่างกัน)................บ่อาจแบ่ง แก่งแย่งใคร

 

    (บ่อยครั้ง)สิ่งที่ มีคุณค่า.............................ผ่านเข้ามา (แต่)หารู้(คุณค่า)ไม่

(จน)ที่สุด หลุดลอยไป...........................อย่างที่ไม่ หวนกลับมา(อีกเลย)


    ต่อให้ ได้(พบ-รับ)ของดี............................หาก(ใคร)ไม่มี วาสนา

ขัดสน จนปัญญา(ความรู้).......................(ก็)ไม่(อาจ)รักษา น่าเสียดาย

 

    ดื่นชน บนโลกนี้.......................................ประสบมี-สูญ-เสีย-หาย

(บางคน)รู้ทั้งรู้ แต่ดูดาย..........................มิมั่นหมาย(แสวงหา-รักษา) ในตัวตน(เอง)

 

    เช่นใคร ไม่รักดี........................................ใช้ชีวี วิถีฉล

(ความ)ทุกข์ยาก ลำบากล้น.....................ตามให้ผล จนร่ำไป


    (เช่น)สุขภาพ ดีกลับ(กลายเป็น)แย่.............เพราะมัวแต่ แส่สาไถย

เหล้า-ยา-สารพัดภัยฯลฯ..........................รนหาให้ ทำลาย(สุขภาพ)ตนฯลฯ


    กิเลส และตัณหา......................................เป็นบุพพา อกุศล(บุพพ-=เบื้องต้น)

(ผู้)รักดี นิรมล.........................................เพียรฝึกตน ให้พ้นเทอญ


๓๐ มีนาคม ๒๕๖๔

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น