ใช้ชีวิตอิสระ : กาพย์ยานี๑๑

ใช้ชีวิตอิสระ : กาพย์ยานี๑๑

๏    หน้าหนาว คราวปีนี้........................................ดูทีท่า น่าสนุก(มองด้านดี)

(อุณหภูมิ)แปรปรวน ชวนขนลุก.....................แต่คนทุกข์(ทรมาน) คงมากมาย(มองอีกด้าน)

 

๏    ขาดความ สม่ำเสมอ......................................ประเดี๋ยวเจอ ประเดี๋ยวหาย

หนาว-อุ่น เปลี่ยนวุ่นวาย...............................จนร่างกาย ปรับ(แทบ)ไม่ทัน

 

๏    ปล่อยใจ ไปกับลม.........................................ที่ระบม พัดโหมผัน

(สถานการณ์ที่)แตกต่าง ระหว่างวัน................ยากเกินการ คาดคะเน

 

๏    ปล่อยไป ไม่อินัง............................................อนิจจัง ช่างหันเห(อินัง=เอาใจใส่,นำพา)

ประเดี๋ยวทรง ประเดี๋ยวเซ..............................ร้อยสนเท่ห์ เล่ห์โลกา

 

๏    (การ)ปล่อยวาง* ช่วยสร่างไข้..........................(ที่)คุกคามใจ ให้ทุกขา

หน้าที่ ของชีวา.............................................คงวิริยา อุตส่าห์ไป

 

๏    อกุศล ส่ำมลทิน...............................................ละจากจินต์ สิ้นซากให้

กิเลส ตัณหาใด.............................................ล้วนมิใช่ สิ่งจำเป็น(ต่อการดำรงชีวิต)

 

๏    ไม่มี มวลกิเลส.................................................ย่อมปราศเหตุ ปัจจัยเข็ญ

บาปกรรม กิจลำเค็ญ......................................ละเว้นว่าง อย่างง่ายดาย

๏    ไม่ต้อง มีตัณหา...............................................ความก้าวหน้า หาเสียหาย

ร่มเย็น เร้นอบาย...........................................(คือการ)ใช้ชีวิต อิสระเทอญฯ

 

๗ มกราคม ๒๕๖๔

*การปล่อยวาง คือ การไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะถูกใจหรือไม่ถูกใจก็ตาม

ไม่ใช่ การทำตัวเฉื่อยชา ไม่ทำมาหากิน ไม่รับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น ฯลฯ

ทุกคนมีหน้าที่ ก็ต้องบริหารจัดการให้ดี ต้องทำให้เจริญก้าวหน้า

อย่าทำหน้าที่แบบเช้าชามเย็นชาม ทำแบบแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปวันๆ-ไปเรื่อยๆ

ทำแบบนั้นไม่เรียกว่า"การปล่อยวาง"

แต่คือ ความเกียจคร้าน-หย่อนยาน-ไม่รับผิดชอบหน้าที่-ทำงานไร้ประสิทธิภาพ.