กฎแห่งชะตากรรม : กลอนคติเตือนใจ

กฎแห่งชะตากรรม : กลอนคติเตือนใจ

๏    เทือกเขา สูงใหญ่ ไพศาล..............................ทะยาน เยี่ยมฟ้า ยลถวิล

ลม-ฝน ดลพัง ดังภินท์............................เศษฝุ่น จุลดิน ชินตา

 

๏    ก็แต่ แค่เพียง เศษเสี้ยว................................บรรพต คดเคี้ยว เหลียวหา

ยังทะยาน มั่นคง ทรงสง่า........................คู่หล้า พสุธา ฟ้าใส

 

๏    ชะตา(กรรม) ชีวิต พิศเสมือน.........................ขับเคลื่อน ตามกรรม เก่า(ชาติก่อน)ไซร้

โครงสร้าง ชีวัน อันใด.............................ส่วนใหญ่ ไม่เพี้ยน เปลี่ยนแปลง(ตั้งแต่เกิดจนตาย)

 

๏    ชั่ว-ดี ที่ทำ บำเพ็ญ......................................(ใน)ชาตินี้ ที่เห็น เด่นแสวง

ส่งผล เล็กน้อย ด้อยแรง..........................ตกแต่ง แปลงมี ชีวัน(ชาตินี้)

 

๏    ต้องรอ ชาติหน้า ปรากฎ...............................หมดจด ผลแสดง แสวงผัน

สมมาตร ชาตินี้ ปริกรรม์...........................โทษวาง-รางวัล พรรลาย(พรรลาย=มากมาย,เกลื่อนกลาด)

 

๏    ทำชั่ว (แต่)ได้ดี ที่เห็น(ชาตินี้).......................นั้นเป็น (ผลจาก)เก่ากรรม ความหมาย

ผลกรรม ความชั่ว มิรั่ว-กลาย.....................หลากล้น ผลร้าย ได้คืน(แน่นอน แต่ต้องรอเวลาที่เหมาะเจาะ)

 

๏    ทำดี (แต่)ได้ชั่ว ทั่วไป..................................(คือ)เก่ากรรม ตามให้ ได้ขมขื่น

(ส่วน)ผลดี ที่ทำ กล้ำกลืน.........................ชาติหน้า จึงระรื่น ชื่นใจ

๏    "กฎแห่ง (ชะตา)กรรม"นี้ มีอยู่....................อย่าดู เป็นเรื่อง เหลวใหล

ผู้ต้อง รับกรรม ตามไป..............................หาใช่ ใครเขา คือเราเองฯ

 

๕ มกราคม ๒๕๖๔

*ยกตัวอย่าง

คนที่เกิดมามีร่างกายพิการเพราะกรรมในชาติก่อน

ต่อให้ชาตินี้ทำดีแค่ไหน ร่างกายที่พิการก็ไม่อาจกลายเป็นสมบูรณ์ได้ ต้องรอชาติหน้า

หรือ คนที่เกิดมามีสมองดีเพราะชาติก่อนทำดีไว้มาก

โอกาสที่จะกลายเป็นคนสมองไม่ดีเพราะทำชั่วในชาตินี้นั้น เป็นไปได้ยาก ต้องรอชาติหน้า

ขอให้สังเกตธรรมชาติโดยรอบให้ดี จะเห็นความเป็นจริงที่ซ่อนอยู่ฯ