ชีวีที่น่าอิจฉา : กลอนคติสอนใจ

                                       

ชีวีที่น่าอิจฉา : กลอนคติสอนใจ

 

๏    มากมาย หลายคน ที่ยลพิศ.................................มองชีวิต คนอื่น น่าอิจฉา

ส่วนชีวิต ของตน ช่างอนธการ์..........................มีปัญหา สารพัด แค้นขัดใจ(อนธการ=ความมืดมน)

 

๏    แสดงว่า ยังไม่ มองให้ทั่ว...................................เมามัว คนที่ ดีกว่า(ตน)ไหม?

ทั้งๆที่ พิภพ ประสบไป....................................(เต็มไปด้วย)ผู้ยากไร้ ท้นทุกข(ะ) ทรมาน

 

๏    มากมี คนที่คอย น้อยใจนึก.................................รู้สึก(ตน) มีชีวา น่าสงสาร

โลกไฉน ไม่ยุติธรรม แสนรำคาญ......................ฟ้า(ดิน)พิกล พิการ โทษมันไป

 

๏    ใครที่ช่าง สังเกต ด้วยเหตุผล..............................สิ่งที่ตน ประจญอยู่ รู้บ้างไหม?

เราทำ ตัวเอง อย่าเพ่ง(โทษ)ใคร.......................เลิกเหลวไหล หมายว่า ฟ้า(ดิน)บันดาล

 

๏    เมื่อกระทำ ตามใจ(ตน) ไม่ยั้งคิด..........................ชีวิต พิษสง คงเผาผลาญ

ผู้ปราศ ประสิทธิ์ วิจารณญาณ...........................ย่อมทุกข์ ทรมาน เพราะพาลมน

 

๏    กฎเกณฑ์ เวรกรรม คือคำตอบ.............................เขตขอบ กรอบนำ อำนวยผล

คืนสนอง คล้องคำ "(เวรกรรม)ตามประจญ".........ขึ้นอยู่ กับ"ตน" ดลเป็นไป(ไม่ใช่ฟ้าดินฯลฯ)

 

๏    ทิฏฐิ=ทัศนะ เป็นประถม....................................ค่านิยม บ่มเพาะ ก่อนิสัย

พฤติกรรม จำเจน เวรกรรมไกร..........................ที่ทำให้ ได้พบ ประสบการณ์

 

๏    ความสุข ทุกขา ที่กระทบ..................................คล้อยตาม คำรบ ภพสังสาร

สัมฤทธิ์ ตามกิจกรรม์ มิอันตรธาน......................เยี่ยงความ ต้องการ ของพาลชน

 

๏    หากเรา เข้าใจ ในสัจจะ....................................คารวะ หลักธรรม เชื่อกรรมผล

จงละเว้น ความชั่ว เตือนตัวตน..........................(จึง)จะเป็นคน น่าอิจฉา ชีวะเอยฯฯ

 

๑๙ ธันวาคม ๒๕๖๓