ศีลธรรมคือสัจจะ : กลอนจรรโลงใจ

     

ศีลธรรมคือสัจจะ : กลอนจรรโลงใจ

๏    มิเห็นฟ้า สีฟ้า มาหลายวัน............................................สุริยัน จันทรา ปรากฎหาย

อากาศครึ้ม ซึมเซา เคล้าคลุมกาย..................................ชวนเปล่าเปลี่ยว เดียวดาย ในฤดี

 

๏    ความอบอุ่น สุนทรีย์ สุริยะสาด.......................................คือธรรมชาติ ปรารถนา (ใน)โลกานี้

แสงสว่าง ห่างหาย หากไม่มี.........................................เหมือนชีวี มิเป็นสุข ทุกข์ระทม

 

๏    ศีลธรรม ความดี มิแตกต่าง...........................................คือแสงสว่าง ส่องให้ หัวใจสม

การดำเนิน ชีวี งามวิกรม..............................................น่านิยม โสมนัส ทัศไนย

 

๏    คนไม่มี ศีลธรรม คอยกำกับ..........................................ต่อให้(ได้)รับ การศึกษา ขนาดไหน

ย่อมประพฤติ ยึดตาม อำเภอใจ.....................................ความถูก-ผิด จิตใจ มิใยดี

 

๏    ศีลธรรม ความดี คติกุศล..............................................เป็นสัจจา สากล บนโลกนี้

เหนือคำสอน ศาสนา ทุกวาที........................................ไม่ต้องมี ศาสดา-สาวกใด

 

๏    แค่บางคน เข้าใจ ในสัจจะ............................................อาชีวะ ประสบการณ์ อันผ่องใส

มีสติ ปัญญา สุทธาหทัย...............................................จักเข้าถึง ซึ้งใจ ในศีลธรรม

 

๏    ส่วนคนที่ มีกิเลส และตัณหา.........................................อวิชชา สามานย์ พาลถลำ

เสมือน(ดวง)ตา บอดเบื้อ มิเชื่อ-จำ.................................มีดวงใจ มืดดำ ทราม(สติ)ปัญญา

 

๏    มิใช่คน ทุกคน จะยลเห็น..............................................ศีลธรรม งามเด่น เฟ้นปรารถนา

สัญชาตญาณ ของสัตว์ ครองอัตตา.................................คืออุปสรรค ชักพา สาไถยเอยฯ

 ๒๑ ตุลาคม ๒๕๖๓