คุณค่า-คุณภาพ-คน : กลอนคติสอนใจ

คุณค่า-คุณภาพ-คน : กลอนคติสอนใจ

 

๏    ชาติที่ชน โง่เขลา เบาปัญญา...........................................เห็นแก่ตัว ชั่วช้า แพร่ขยาย

มักวิวาท ฆาตกรรม สุม(หัว)ทำลาย(ล้าง)..........................จงอย่าหมาย ได้พิพัฒน์ วัฒนา

 

๏    (ชาติ)ที่จำเริญ ก้าวหน้า สุขะเผด็จ....................................ล้วนสำเร็จ ด้วยกุศล (ของ)คนคุณค่า

(จึงควร)ส่งเสริมคน เป็นคนดี+มีปัญญา............................ชาวประชา มีคุณภาพ=ทรัพย์พิมล

 

๏     คน(มีแค่ความ)ฉลาด อาจไร้ความ สำคัญกว่า......................คนโง่เขลา เบาปัญญา (ที่)รักษากุศล

คนหัวดี แต่ขี้โกง หลงตัวตน...........................................ทรามกว่าคน ซื่อสัตย์ (ที่)ปราศวิทยา

 

๏    สิ่งสำคัญ อันใด ในชีวิต..................................................จะพิสิฐ เท่าใส่ใจ ในคุณค่า(พิสิฐ=ประเสริฐ)

ที่เสริมศรี มีประโยชน์ โรจน์ชีวา.......................................ลดสารพัน ปัญหา ทุกขารมณ์

 

๏    คนหัวดี มีหนทาง ทั้งสร้างสรรค์........................................และทำลาย(ล้าง) ให้(รู้)เท่าทัน สันดานสม

(คน)หัวไม่ดี มิฉลาด อาจโง่งม........................................(แม้)ไม่สร้างสม แต่(ก็)ไม่กล้า บ้าทำลาย(เพราะคิดไม่ออก)

 

๏    เหล่าคนดี มีแต่ แดสร้างสรรค์...........................................จิตหวาดหวั่น ทำชั่ว กลัวฉิบหาย(ผลกรรม)

คนฉลาด (แต่)คิดไม่ดี มีอันตราย.....................................คอยก่อเรื่อง เลวร้าย ให้โลกา

 

๏    หลักศีลธรรม ความดี มีประโยชน์.......................................ช่วยจุนค้ำ ความรุ่งโรจน์ หมดทั้งหล้า

จงส่งเสริม ศีลธรรม (ด้วย)ความปรีดา................................(จะ)ลดปัญหา สารพัน (มี)สันติเอยฯ

 

๙ สิงหาคม ๒๕๖๓