โง่งมงาย : กลอนคติเตือนใจ

โง่งมงาย : กลอนคติเตือนใจ

๏    ความโง่ งมงาย..................................อันตรายกว่า โรคระบาด

ฉิบหาย ทำลายชาติ......................พิฆาต พุทธศาสนา

ฝั่งใน ความคิด.............................วิปริต จิตมารยา

เสพติด ความมิจฉา.......................ดลชีวา ทุกข์อาดูร

๏    คนโง่ งมงาย......................................สติหาย ไร้ตระหนัก

ปัญญา ชะงัก...............................ถูก-ผิด หลัก พลัดพรากสูญ

คิดทำ กรรมใด.............................มิเกินไกล ปฏิกูล

หลงเลิศ เทิดทูน..........................สมบูรณ์พิศ อวิชชา

๏    ผู้นำ งมงาย........................................ย่อมเลวร้าย ต่อไพร่ราษฎร์

ถึงขั้น บั่นทอนชาติ.......................ให้พินาศ ฉกาจหนา

ถูก-ผิด ไม่รู้.................................(ทำ)ตามใจกู ชูอัตตา

สร้างสรรค์ ปัญหา.........................มิใช่พา ชาติเจริญ

๏    เมื่อชน หมู่มาก....................................งมงาย ยาก เกินผลักไส

อย่าวุ่น วายใจ..............................ปล่อยวางไป ไม่(ร่วม)สรรเสริญ(ความงมงาย)

เตรียมตัว+ตระหนัก.......................มีอุปสรรค หลาก(ทยอยมาให้)ประเชิญ

ป้องกัน ตนเทอญ..........................อย่าทำเปิ่น(ตักเตือนคนโง่งมงาย) ปล่อยเขาไปฯ

๒๕ มีนาคม ๒๕๖๓