ควรคะนึง : กลอนจรรโลงใจ
๏ จงสู้
อุตส่าห์ แสวงทรัพย์.........................................ราวกับ เป็นคน
(ยาก)จนข้นแค้น
เสงี่ยม
เจียมตน กมลแกน...................................ถึงแม้น มั่งมี บริบูรณ์
๏ ขวนขวาย
ใคร่(ความ)รู้ อยู่ไม่หยุด.............................ประดุจ แคลนขาด
(ความ)รู้ปราศสูญ
เผื่อแผ่
แล(แบ่ง)ปัน ทานเกื้อกูล..........................เพิ่มพูน บุญขยาย ได้เติบโต
๏ ขยัน
หมั่นทำ กรรมกุศล...........................................ปานประจญ มัจจุ
มาสู่โผ
ความตาย
ใกล้ตัว กลัวเดโช................................ไม่โป้ ปดรุก ทุกชีวี
๏ รักษา
หทัย ให้สุจริต...............................................งดงาม ความคิด
วิจิตรศรี
ไม่อิ่ม
ในการ สรรสร้าง(ความ)ดี...........................ไม่มี ความชั่ว กลั้วเกลือกกมล
๏ (การ)ติดใจ
ในโลก ยกเป็นเหตุ..................................ตัณหา เกลศ เทวษหน
วัฏจักร
สังสาร บันดาลดล...................................ให้วน เวียนว่าย ตาย-เกิด-มี
๏ ความไม่
ยึดมั่น(อุปาทาน) หมดตัณหา.........................กำจัด อวิชชา ลาวิถี
หมดสิ้น
กิเลส อุจเฉทกลี....................................ความดี คือเกาะ กันเพาะพาล
๏ ระลึก
ศึกษา (สิ่งที่)ควรคะนึง.....................................อย่าพึง(ใจ) ค่านิยม
สังคมขาน
ราคี
วิกล กมลดาล............................................สัญชาต (ตะ)ญาณ
สัตว์พันพัว
๏ ฉลาด
ในกรรม ตั้งคำถาม..........................................เห็นความ สำคัญ
ธรรม์ดี-ชั่ว
วิริยะ
ละเว้น (ความ)เห็นแก่ตัว.............................อย่ามัว เมามาย
กายร่างเลยฯ(ไม่นานก็ดับ-ตาย)
๑๒ มกราคม ๒๕๖๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น