เวรกรรมกับความอยากรวย : กลอนคติเตือนใจ
๏ สถานะ
ทางการเงิน.............................................เร่งรวยเกิน เลินเล่อ-สูญ
อันกระมล
อกุศลมูล......................................ฉลฉ้อพูน หนุนบรรลัย
๏ ทรัพย์คนอื่น
อย่าหื่นหา........................................ของมีค่า(ของเขา) อย่าอยากได้
ยื้อแย่งปอง
ของๆใคร....................................คือปัจจัย ให้ก่อ(เกิดกรรม)เวร
๏ คนทำบาป
ย่อมหยาบช้า.......................................(ความ)ชั่วหวน(คืน)มา
พาทุกข์เข็ญ
ประสบลำบาก
อยู่ยากเย็น..............................ปัญหาเห็น มิเว้นวาย
๏ สังขารคน
ฤาพ้นหนอ...........................................มิ(นาน)เกินรอ ก็เสื่อมสลาย
เงินโกงมา
แม้มากมาย...................................ชีวาวาย กลายมายา
๏ เหมือนน้ำใส
ไหลสู่อ่าง.........................................อยู่ไม่สร่าง(ซา) อย่างช้าๆ
(โดย)มิคะนึง ถึงเวลา.....................................ชลาศัย
ได้บริบูรณ์(ชลาศัย=บ่อน้ำ)
๏ ประกอบสัม
มาอาชีพ............................................มิเร่งรีบ(รวย)
(ความ)บีบคั้นสูญ
บ่รวยล่า ไม่อาดูร...........................................สันโดษทูน
จำรูญใจ(สันโดษ=พอใจเท่าที่หาได้-ในสิ่งที่มี)
๏ (หากินอย่าง)อุตสาหะ
และอดทน............................เก็บออมดล อย่าฉลใช้(จ่ายฟุ่มเฟือย,เล่นการพนัน,ทำผิดกฎหมายฯลฯ)
ลงทุนทาง(การเงิน)
ทุกครั้งไป.........................ให้คะนึง ถึงวิทยา(ข้อมูล,ความรู้)
๏ ทีละเล็ก
ทีละน้อย................................................เงินค่อยๆ เพิ่มภายหน้า
แม้ไม่รวย
ด้วยเงินตรา....................................ก็ดีกว่า ติดตะรางฯ(หรือถูกเขาโกง)
๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น