การดำเนินชีวาอย่าอ่อนไหว : กลอนคติชีวิต

การดำเนินชีวาอย่าอ่อนไหว : กลอนคติชีวิต

๏     แม้(ยัง)มิใช่ เวลา ของหน้าหนาว.............................(แต่เมื่อ)อากาศหนาว มาเยือน (อย่าง)ไม่คาดฝัน

ก็มิใช่ เวลา มาเกี่ยงมัน........................................ปัจจุบัน พานผอง ต้องเผชิญ

๏     สัมผัสเห็น เย็นแห้ง เปลี่ยนแปลงให้..........................ปรับวิถี ชีวาไว ไม่ขัดเขิน

เมื่อแสงสูรย์ แปรทิศ ; กิจดำเนิน...........................การปรับเปลี่ยน มิอาจเมิน เผลอเพลินใจ

๏    (ใครจะ)ชอบ-ไม่ชอบ ก็ช่าง ; ทางชีวิต.......................ถูกลิขิต พิสดาร ห้ามหวั่นไหว

สอดคล้องสรรพ สถานการณ์ ดั้นด้นไป....................มีวินัย ไม่ประมาท เป็นวัตรมี

๏     อย่าใส่ใจ ในสุข จนทุกข์เกิด....................................มิประเสริฐ เลิศล้ำ ซ้ำบัดสี

ความรู้สึก บ่ยินร้าย ไม่ยินดี...................................ฝึกไว้บ้าง สร้างวิถี ที่เยือกเย็น(ไม่สุขไม่ทุกข์=อุเบกขา)

๏     ธรรมชาติ ชีวัน (ล้วนหนีไม่พ้น)มีปัญหา......................มากหรือน้อย คล้อยชะตา กรรมเก่าเข็น

จงรู้จัก เข้าใจ ในประเด็น......................................รู้งดเว้น เป็นทุกข์ ซุกมนา

๏     อนาคต ข้างหน้า อย่ากังวล.....................................ตั้งกระมล สนใจ ในปัญหา

ที่กำลัง เผชิญ จะดีกว่า........................................เท่ากับปลด ลดภาระ ละลงพลัน

๏    การดำเนิน ชีวา อย่าอ่อนไหว...................................(แต่)คิดสนุก เข้าไว้ (มัก)ให้คับขัน

เกิดอะไร ขึ้นมา อย่ายึดมั่น...................................รู้ลดทอน ผ่อนผัน ความฝันตน

๏     ตราบยังมี ชีวิต คิดเยี่ยงปราชญ์................................คือโอกาส ก่อกรรม ทำกุศล

แม้ยังไม่ ให้สนอง พ้องบัดดล...............................แต่มิพ้น ผลผอง ต้องได้เอยฯ

๒๗ กันยายน ๒๕๖๒