โลกุตตระ...มรรคาที่ใครก็เดินได้ : กลอนคติธรรม
๏ เส้นทาง
โลกุตตระ...............................บ่ต้อง บวชพระ ก็เดินได้
ขาดหลัก
ธรรมวินัย...........................ข้อใด ใคร่ห้าม ดำเนิน
๏ ชีวา
ฆราวาส.......................................สามารถ ปฏิบัติ มิขัดเขิน
วัฏฏะ
สงสารเผชิญ...........................เกิดเบื่อ เหลือเกิน หมางเมินไกร
๏ การบวช
เป็นพระ.................................วิถี สมณะ วิสัย
บ่มี
ที่ห่วงใย....................................เงื่อนไข ทำมา หากินฯลฯ
๏ เลิศล้ำ
อำนวย....................................ขจัดทวย โลกีย์ วิถีสิ้น
ตัณหา ราคิน....................................อกุศล มลทิน
ภินทนา(ภินทน-=การทำลาย)
๏ แต่(ผ่านเวลากว่า)สอง
พันปี..................พุทธศาสน์ ย่อมมี ปัญหา
แก่นสาร
ธรรมา.................................มรรคา ปฏิบัติ กลาดกลาย
๏ พุทธ(ะ)
พาณิชย์.................................พระผลิต สินค้า มาขาย
บุญ,พิธีกรรมฯลฯมากมาย....................แลกหมาย
ลาภ-ยศ-สักการ
๏ แทนที่
สิห้ำหั่น....................................กลับยิ่ง กระสัน (วัฏ)สงสาร
ทะเยอ
ทะยาน..................................ยึดถือ หลักการ โลกีย์
๏ เข้าวัด
เข้าวา.......................................อาจจะมา ประสบ พบวิถี
สับปลับ
อัปรีย์...................................อลัชชี ปรีชา ราคีทำ
๏ ความเป็น
ฆราวาส.................................สามารถ พัฒนา มนาล้ำ
(วัฏ)สงสาร
หั่นห้ำ..............................มิจำ เป็นต้อง ข้องบวชเลยฯ
๑ กันยายน ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น