พื้นฐานปัญหาสังคม : กาพย์ฉบัง๑๖
๏ รัฐ(ที่)ล้นพลเมืองส่วนใหญ่.......................มีมโนธรรมไร้
โง่เขลาเมามายในมิจฉา(ทิฏฐิ)
๏ บกพร่องส้องเสพ(สติ)ปัญญา......................เอาวันเวลา
ทำสิ่งไร้สาระเล่นสนุก
๏
เมามายในอบายมุข......................ยาเสพย์ติดขลุก
ถูกอกถูกใจ(ในเรื่อง)ไร้แก่นสาร
๏
รังเกียจเดียดฉันท์งานการ.....................(แต่)โลภมากดักดาน
สันดานมั่นคุดทุจริต
๏
มักง่ายหมายเพลินเผชิญชีวิต.....................โฉดฉลกระมลจิต
มักผิดศีลธรรมก่อกรรมเข็ญ
๏
งอมืองอเท้าเอาแต่เล่น....................สร้าง(สรรค์)อะไรไม่เป็น
จัดเจนฉกาจสัญชาตญาณ
๏
ไร้ทักษะ(ฝีมือ)ความเชี่ยวชาญ.....................ด้อยพัฒนาการ
เยี่ยงสัตว์เดรัจฉานขวนขวาย(กิจกรรม)
๏
กิน-นอน-สืบพันธุ์ฯลฯบรรยาย.....................รักความสบาย(ขี้เกียจ)
เพ้อฝันมั่นหมายไปวันๆ
๏
ที่จะพัฒนาอย่าฝัน.....................ประเทศชาตินั้น
มีแต่สิแพร่การณ์วิกฤติ
๏
ประเชิญปัญหา(ทุก)สารทิศ......................สังคมอุดมพิษ
วิปริตผิดผันนิรันดรฯ
๒๐ สิงหาคม ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น