พุทธแถ ไม่ใช่พุทธแท้ : กาพย์ฉบัง๑๖

พุทธแถ ไม่ใช่พุทธแท้ : กาพย์ฉบัง๑๖

๏    ฤดูฝนหากไร้สายฝน.......................ห้วยระหานธารชล

แห้งจนเห็นแลแต่ดิน

๏    ถึงถูกเรียกว่ากระแสสินธุ์....................เมื่อมัจฉาสิ้น

เหมือนวิญญาณขาดประหลาดหลาย

๏    เปรียบปานวัดหลากมากมาย....................สร้างแส่แผ่สยาย(สาขา)

แพร่หลายไปทั่วสังคม

๏    แต่ไร้ธรรมวินัยนิยม.....................โลกียสะสม

หมักหมมโลกธรรมต่ำช้า

๏    อวดสิ่งปลูกสร้าง-เงินตรา.....................ตำแหน่งแกร่งกล้า

ยศถาบรรดาศักดิ์ประสงค์

๏    ดีแต่สอนธรรม(ให้คนอื่น)จำนง....................ส่วนตนฉลตรง

ธำรงไว้ซึ่งกิเลสตัณหา

๏    ภาคภูมิใจในปริญญา.....................(แต่)เลวทรามต่ำช้า

ต่อสิกขาแห่งพุทธพจน์

๏    โฉเกเสแสร้งโป้ปด.....................อย่างมิละลด

มิสลดคดคิดจิตสาไถย

๏    หลอกผู้คนมาสนใจ.....................ทักษิณากราบไหว้

ให้ความเคารพนับถือ

๏    ยกตนล้นธรรมร่ำลือ......................หน้าตายใสซื่อ

ว่าคือพุทธแท้แน่ใจเทอญฯ

๒๕ กรกฎาคม ๒๕๖๒