ไม่มีโอกาสโศกศัลย์ : กาพย์ฉบัง๑๖
๏ ฝนพรำนำพาอโณทัย.......................แห่งเช้าวันใหม่
ไปสู่มัวหม่นล้นฟ้า
๏ เมื่อไร้รังสีสุริยา......................บรรยากาศหล้า
แลคล้ายสนธยาคืนหวน
๏
ลมอ่อนผ่อนพัดพนัสชวน......................หันเหเสสรวล
เริงเร่าเย้ายวนรัญจวนศรี
๏
(พฤกษา)ไม่มัวโศกเศร้าโศกี.....................ไร้รังค์สุรีย์
ไม่มีที่สังเคราะห์แสง
๏
แต่ยินดีที่ความแล้ง.....................เกิดการเปลี่ยนแปลง
มิแห้งเหือดน้ำดำเนิน
๏
ชีวีพิจารณาประเชิญ....................มีความขัดเขิน
และเพลินภิรมย์ผสมผสาน
๏
หากไม่เกินกล้าทะเยอทะยาน.....................หรือกระเดียดเกียจคร้าน
ย่อมอยู่สำราญได้เสมอ
๏
แม้สังคมคนล้นเอ่อ.....................อาชญากรรมทรามเท้อ
หากมิเผอเรอเหลวไหล
๏
รักษาศีลธรรมประจำใจ.....................ชั่วทางห่างไว้
มิให้อบายมุขผูกพัน
๏
คบแค่คนดีมีศีลธรรม์......................วิถีชีวัน
โอกาสโศกศัลย์นั้น(แทบ)ไม่มีฯ
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น